Relikwie św. Tomasza Apostoła w Warszawie

Uroczystej Mszy św. koncelebrowanej z udziałem licznie zgromadzonych parafian przewodniczył Prymas Polski kard. Józef Glemp. W homilii abp Ghidelli prosił mieszkańców Ursynowa o modlitwę w intencji jego diecezji, a zwłaszcza w intencji powołań kapłańskich. "Pragniemy, aby relikwie św. Tomasza nawiązały między nami i między naszymi parafiami rodzaj duchowego bliźniactwa" - mówił w homilii abp Carlo Ghidelli, arcybiskup archidiecezji Lanciano - Ortona we Włoszech. Prosił też mieszkańców parafii św. Tomasza Apostoła o modlitwę w intencji jego diecezji, a szczególnie w intencji powołań kapłańskich. Abp Ghidelli podkreślił, że św. Tomasz jest dla nas przykładem odwagi - on jako pierwszy, jak czytamy na kartach Ewangelii, wyraził gotowość, by umrzeć z Jezusem. A jednak sama ludzka odwaga i ludzka wiara nie wystarczają jeśli nie prowadzą do wiary w Chrystusa Zmartwychwstałego. Zmartwychwstanie jest próba wiary i taką próbę przeszedł też na swojej drodze wiary św. Tomasz. "Jezus mówi: jestem Drogą, Prawda i Życiem. - Ta Droga wiedzie przez Golgotę do Zmartwychwstania" - przypomniał abp Ghidelli. Przybycie relikwii św. Tomasza było prawdziwym świętem ursynowskiej parafii. Wśród licznie zgromadzonych wiernych była również grupa pielgrzymów z diecezji Ortona. Przybyli przedstawiciele władz samorządowych, poczty sztandarowe, siostry zakonne oraz kapłani. Inicjatorem ofiarowania relikwii parafii św. Tomasza na Ursynowie był Prymas Polski kard. Józef Glemp. On też przewodniczył uroczystej liturgii, która rozpoczęła się o godz. 18. 30. Relikwie św. Tomasza Apostoła miały trafić do Ortony już 6 września 1258 r. jako łup z wojennej wyprawy morskiej podczas konfliktu między Wenecją a Genuą. Kapitan jednego z ortoński statków, Leone zrabował skrzynkę z relikwiami św. Tomasza oraz płytę z jego grobu z wyspy Chois na Morzu Egejskim. Pobożni ortończycy umieścili cenny skarb w podłodze za ołtarzem w kościele Najświętszej Maryi Królowej Apostołów. Rok później, 22 września 1259 r. zredagowany został uroczysty akt potwierdzający autentyczność relikwii Apostoła. Dokument powstał na podstawie świadectw przetrzymywanych w Bari greckich więźniów z Chios potwierdzających obecność na wyspie kości św. Tomasza. Autentyczność relikwii sw. Tomasza Apostoła w Ortonie potwierdzać też miały objawienia św. Brygidy Szwedzkiej zapisane m.in. w aktach związanych z jej procesem beatyfikacyjnym. Relikwie w Ortonie przetrwały mimo profanacji grobu św. Tomasza w 1566 r. przez Turków i pożaru kościoła spowodowanego przez Francuzów w 1799 r. W 1984 r. interdyscyplinarna ekipa naukowców i pracowników Uniwersytetu w Chieti oraz Nadzoru Archeologicznego rozpoczęła badania naukowe mające na celu konserwację relikwii. Życie Tomasza Apostoła, a w zasadzie jego niewielkie fragmenty znamy z Ewangelii. Resztę dopisuje bardzo bogata tradycja chrześcijańska i liczne apokryfy, w których zapewne zachowały się okruchy prawdy o jego życiu. Ewangelia nie mówi o okolicznościach powołania św. Tomasza. Prawdopodobnie pochodził z ubogiej rodziny galilejskiej i nie wykluczone, że był rybakiem. Do imienia św. Tomasza często dodaje się określenie "Niewierny". Nie chciał uwierzyć relacjom innych apostołów, którzy widzieli Chrystusa Zmartwychwstałego. Kiedy przekonywali go, że widzieli żywego Jezusa na własne oczy, on odpowiedział: "Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę!". Chrystus ukazując się ponownie zwraca się do niego osobno "Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż rękę do mego boku i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym". Tomasz odpowiada "Pan mój i Bóg mój". Dalszych losów Tomasza możemy się domyslać z apokryfów i tradycji chrześcijańskiej. Miał podjąć pracę misyjną w Palestynie i Mezopotamii, a na koniec w Indiach, gdzie ok. 67 r. poniósł męczeńską śmierć. Do św. Tomasza Apostoła, jako swego założyciela odwołuje się powstały w Indiach Kościół wschodni katolicki rytu Syryjsko - Malabarskiego. Początki tego kościoła sięgają pierwszych wieków chrześcijaństwa. Święto świętego Tomasza w kościele katolickim obchodzono 21 grudnia, a roku 1969 przeniesiono je 3 lipca.