Warszawa: Obrady Komisji Duszpasterstwa Episkopatu Polski

Księża rozmawiali także o problemie komunikacji między duszpasterzami i kaznodziejami a wiernymi. Terminy teologiczne są dla ogółu mało czytelne. Zdaniem duszpasterzy, należy także znaleźć język, którym można by dotrzeć nie tylko do osób wierzących i uczestniczących w życiu Kościoła, ale także – zwłaszcza w kwestiach dotyczących etycznych aspektów spraw takich jak aborcja, eutanazja i in vitro – do osób niewierzących. Jest też grupa chrześcijan, którzy okazjonalnie uczestniczą w życiu religijnym, traktując to jako część tradycji, ale nie stosują nauczania Kościoła katolickiego w życiu prywatnym, oraz grupa osób wierzących, ale nie będących katolikami a nawet chrześcijanami – jak wyznawcy islamu czy judaizmu. Uprzedmiotowienie człowieka: błąd antropologiczny Ks. prof. Marian Machinek w referacie „Współczesne zagrożenia życia ludzkiego” przedstawił charakterystykę dzisiejszej kultury, w której dokonuje się postępująca relatywizacja myślenia o człowieku. U podstaw tej kultury, która coraz silniej oddziaływuje na każdego człowieka, leży podstawowy błąd antropologiczny. Człowiek jest coraz częściej postrzegany nie jako stworzenie, któremu należy się szczególny szacunek, lecz jako produkt ślepej ewolucji. Gubiona jest koncepcja bezwzględnej wartości człowieka i jego życia, na rzecz coraz bardziej instrumentalnego pojmowania człowieczeństwa, jako swego rodzaju „produktu” czy „przedmiotu”, którym można dowolnie zarządzać, w zależności od osobistych pragnień. Przyjęciu takich założeń w oczywisty sposób towarzyszy definiowanie człowieczeństwa w sposób fragmentaryczny. Kwestionuje się człowieczeństwo w okresie prenatalnym, bądź osób starszych i niepełnosprawnych, wysuwając postulat eutanazji. W nauce z kolei – jak podkreślał mówca – coraz silniej występują prądy sekularyzacyjne, skutkujące przyzwoleniem na manipulacje życiem ludzkim w imię rzekomego szczęścia. Wzrost wiedzy medycznej, szczególnie w zakresie biotechnologii, stwarza co prawda nowe możliwości leczenia, ale skutkuje także instrumentalnym podejściem do osoby ludzkiej, którą można w dowolny sposób „poprawiać”. „Wzrost wiedzy o człowieku prowadzi zatem do wzrostu władzy nad człowiekiem” – wyjaśnił prelegent. Ciało człowieka – mówił ks. Machinek - staje się materiałem, który można dowolnie kształtować poprzez operacje plastyczne, zmianę płci, itd. Myślenie takie wynika z pokartezjańskiego dualizmu, zakładającego, że „człowiek to tylko umysł”. Innym nowym niebezpieczeństwem jest koncepcja „genderu” polegająca na pojmowaniu płci tylko jako „punktu wyjścia do dalszego kształtowania”. Człowiekowi przyznaje się więc prawo do dowolnego przekształcenia swojej płci czy wyboru takiej lub innej orientacji seksualnej. W ślad za takim rozumowaniem dąży się do wprowadzenia ustawodawstwa, które w imię rzekomej „niedyskryminacji” sankcjonuje prawnie te nowe formy życia. W szerzenie takiego modelu prawa – jak zauważył prelenegt - niestety coraz częściej angażują się międzynarodowe struktury: poszczególne agendy ONZ czy Parlament Europejski. Tendencje te – zdaniem ks. Machinka - pokazuje też dyskusja o in vitro. Dziecko – jak twierdzą zwolennicy metody – jest traktowane nie jak samoistna osoba, lecz jak przedmiot, do którego posiadania rodzice mają prawo. Prelegent przestrzegał przed zgodą na in vitro w jakiejkolwiek, nawet najbardziej ograniczonej formie, gdyż musiałoby to doprowadzić do zakwestionowania nauczania Kościoła na temat antykoncepcji. Na problem ten zwrócił uwagę o. Andrzej Rębacz, dyrektor Krajowego Ośrodka Duszpasterstwa Rodzin. Wskazywał na pilną konieczność uświadomienia społeczeństwu, że metoda in vitro ma niewiele wspólnego z faktycznym leczeniem niepłodności, którą w wielu wypadkach można uleczyć w inny sposób. Wskazywał też na liczne przyczyny niepłodności, wśród których wybija się niezdrowy tryb życia, wczesne rozpoczynanie życia seksualnego czy antykoncepcja. „Seksedukacja nie procentuje, wręcz przeciwnie” – zauważył. Zatem poprzez właściwą profilaktykę w tych sferach można by znacznie ograniczyć ilość przypadków niepłodności. Akcja modlitewna w obronie życia Paweł Wosicki, prezes Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia mówił o dotychczasowych metodach pracy środowisk pro-life oraz sformułował szereg wniosków na przyszłość w tej dziedzinie. Zwrócił uwagę na wielką rolę w sferze kształtowania świadomości społecznej Krucjaty Modlitwy w Obronie Poczętych Dzieci, prowadzonej nieprzerwanie od początku lat 80.