Już po raz ósmy w Kościele katolickim w Polsce obchodzony będzie 26 stycznia Dzień Islamu. Muzułmanie w Polsce obecni są od ponad 600 lat. Obecnie wyznawcy islamu mogą w naszym kraju bez przeszkód praktykować swoją religię. Podejmowane są tu też różne inicjatywy na rzecz dialogu chrześcijańsko- muzułmańskiego.
Od 1925 r. działa Muzułmański Związek Religijny, który uznawany jest przez państwo zgodnie z nigdy nie uchyloną ustawą z 21 kwietnia 1936 r. o stosunku Państwa do Muzułmańskiego Związku Religijnego w RP. Art. 1 tej ustawy stwierdza:"Wyznawcy islamu na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej, pozostając w łączności religijno-moralnej ze związkami religijnemi muzułmańskiemi zagranicznemi, tworzą Muzułmański Związek Religijny w Rzeczpospolitej Polskiej, niezależny od jakichkolwiek obcokrajowych władz duchownych i świeckich". Od marca 2004 r. po raz pierwszy po drugiej wojnie światowej obsadzone zostało stanowisko Muftiego RP - podczas XV Nadzwyczajnego Wszechpolskiego Kongresu Muzułmańskiego Związku Religijnego został nim wybrany imam Białegostoku Tomasz Miśkiewicz. Tatarzy polscy są sunnitami kierunku hanafickiego. Modlą się po arabsku, ale używają modlitewników pisanych alfabetem łacińskim. Już od XVI w. ich codziennym językiem stał się polski lub ruski. W zasadzie ich jedynym zachowanym przez stulecia wyróżnikiem pozostała religia oraz - mimo upływu wieków i małżeństw z tutejszą ludnością - wschodnia uroda. W 1992 r. powstał Związek Tatarów Polskich, organizacja, której celem jest integracja rozproszonej społeczności tatarskiej oraz kultywowanie pamięci o chlubnych tradycjach polsko-litewskich Tatarów w Rzeczypospolitej. Nowi przybysze Nowi muzułmanie zaczęli pojawiać się w Polsce już od połowy XX w. Byli to studenci, przede wszystkim z państw arabskich, ale także z Iranu czy Afganistanu. W okresie komunizmu wielu z nich nie przyznawało się do wyznawanej religii, gdyż nie było to mile widziane, zaś niektórzy z nich, np. członkowie irańskiej partii Tudeh, byli po prostu ideowymi komunistami. Po otwarciu granic polskich po 1989 r. muzułmanów zaczęło przybywać coraz więcej. Byli to już nie tylko studenci, ale też przedsiębiorcy, a także uchodźcy polityczni. Największą grupę wśród nich stanowią przybysze z państw arabskich, ale są również Turcy, Bośniacy, czy uchodźcy z Czeczenii. Szacuje się, że 'nowych' muzułmanów mieszka obecnie w Polsce od 10 do 20 tys. W styczniu 2004 r. Departament Wyznań i Mniejszości Narodowych MSWiA zarejestrował drugi muzułmański związek wyznaniowy, założoną w 2001 r. Ligę Muzułmańską. Liga również, podobnie jak Muzułmański Związek Religijny, jest organizacją skupiającą muzułmanów-sunnitów. W porównaniu do MZR, znacznie większy odsetek członków Ligi stanowią muzułmanie napływowi, którzy praktykują islam w nieco inny sposób niż osiedli w Polsce od wieków Tatarzy. Funkcjonowanie życia religijnego muzułmanów w Polsce charakteryzuje się zatem swego rodzaju stanem przejściowym pomiędzy sytuacją z przeszłości, w której jedynymi wyznawcami islamu w Polsce byli Tatarzy, a współczesnością, gdy stanowią oni mniejszość, zaś muzułmanie napływowi większość. Struktury organizacyjne pochodzą bowiem z przeszłości, a dynamicznie zmieniająca się sytuacja współczesna wymaga jej zmian. Konwersje na islam Kolejną swoistą grupę polskich muzułmanów stanowią dawni katolicy (czasem również ateiści), którzy przeszli na islam. Żeby zostać muzułmaninem, trzeba złożyć wyznanie wiary ("Bóg jest jeden, a Mahomet jest Jego prorokiem"). Ten moment poprzedza nauka zasad islamu, którą później jeszcze długo się kontynuuje. Uroczyste wyznanie wiary, które skutkuje przyjęciem do grona wyznawców Allaha, obowiązuje tylko neofitów. Muzułmanie wierzą, że każdy człowiek jest z natury muzułmaninem. Więc o ile nie sprzeciwi się swojej "przyrodzonej" religii (np. poprzez chrzest), nie musi jej przyjmować.
W kościołach ustawiane są choinki, ale nie ma szopek czy żłóbka.