Toruń: Niebawem święcenia dwóch pierwszych stałych diakonów
Dwóch żonatych mężczyzn otrzyma święcenia diakonatu stałego na początku czerwca. Przygotowywali sie do tego przez trzy lata formacji w Przysieku k. Torunia. „Będą to pierwsze od tysiąca lat święcenia do diakonatu stałego w Polsce" - powiedział KAI dyrektor Ośrodka Formacji Diakonów Stałych, ks. dr Dariusz Iwański.
Jeden z kandydatów pochodzi z diecezji toruńskiej i otrzyma święcenia z rąk biskupa Andrzeja Suskiego 6 czerwca. Drugi zostanie wyświęcony 8 czerwca w Pelplinie przez biskupa Jana Szlagę. Będzie to przełomowe wydarzenie w polskim Kościele, ponieważ do tej pory święcenia diakonatu otrzymywali jedynie bezżenni mężczyźni, kandydaci do stanu kapłańskiego. Diakon stały może odprawiać nabożeństwa, błogosławić śluby, prowadzić pogrzeby, udzielać Komunii i głosić kazania. W odróżnieniu od kapłana, nie będzie mógł jednak odprawiać Mszy świętej i słuchać spowiedzi. Żeby zostać diakonem stałym trzeba mieć co najmniej 35 lat i pięcioletni staż małżeński. Jeżeli ktoś jest kawalerem, musi mieć skończone 25 lat i zobowiązać się, że przez całe życie pozostanie w celibacie. Kandydaci w momencie przyjęcia święceń muszą mieć też ukończone studia teologiczne na poziomie akademickim. W ciągu trzyletniego okresu przygotowawczego kandydaci na diakonów stałych pogłębiają swoją duchowość, uczą się sprawowania liturgii, głoszenia kazań i śpiewu kościelnego. Podczas święceń diakonatu, których udzieli im biskup przez nałożenie rąk na ich głowy, ślubować będą posłuszeństwo ordynariuszowi swojej diecezji i jego następcom. Zobowiązani będą również, tak jak inne osoby duchowne, do codziennego odmawiania modlitwy brewiarzowej. Diakonów powoływali już Apostołowie, by sami mogli bardziej poświęcić się modlitwie i głoszeniu Ewangelii. Diakoni zajmowali się chorymi i ubogimi, a czasem także nauczali. Jednym z diakonów był św. Szczepan - pierwszy męczennik chrześcijaństwa. W dziejach Kościoła z biegiem czasu zaczęto traktować urząd diakona wyłącznie jako jeden ze stopni do święceń kapłańskich. W odróżnieniu od diakonatu stałego, obowiązującego na całe życie, nazwano go diakonem przejściowym. Instytucję stałych diakonów przywrócił dopiero czterdzieści lat temu Sobór Watykański II. Pierwszych pięciu żonatych mężczyzn wyświęcono na diakonów w 1968 roku w katedrze kolońskiej. Obecnie na świecie posługuje około 32 tys. stałych diakonów.
