Witajcie, drodzy, utrudzeni pielgrzymi!

List arcybiskupa metropolity częstochowskiego na sierpień i wrzesień 2008 roku Umiłowani Diecezjanie, Każdego roku, w samym środku lata, zwracam się do Was ze słowem, w którym zawiera się szereg przypomnień związanych z pielgrzymowaniem. Wydawać się może, że wobec trudnych problemów życia codziennego w rodzinach i środowisku pracy jest to temat peryferyjny i dotyczy tyko niektórych wiernych. Pielgrzymowanie jednak ściśle wiąże się z naszym życiem religijnym i duchowym, a także społecznym. Pielgrzymka bowiem to nie tylko dobra szkoła wiary, ale też szkoła życia wspólnotowego i społecznego. Dotyczy też czegoś, co wiąże się z samą naturą człowieka. Człowiek jest pielgrzymem dziejów. "Przemija bowiem postać tego świata" (1 Kor 7, 31), a my wraz z nim przemijamy. Dokąd idziemy? Po co żyjemy? Dla kogo istniejemy? Przypominają się tu poetyckie słowa Sługi Bożego Jana Pawła II, o którego szybkie wyniesienie na ołtarze wciąż się modlimy i którego osobowością i słowami wciąż żyjemy. W "Tryptyku rzymskim" pisze on: "Co mi mówisz górski strumieniu? w którym miejscu się ze mną potykasz? ze mną, który przemijam - podobnie jak ty... Czy podobnie jak ty?". Człowiek odróżnia się od wszystkich istnień, które go otaczają. Święty Paweł Apostoł nas poucza w tym względzie: "Nikt zaś z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana, jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana" (Rz 14, 7n). To wielkie szczęście przynależeć do Chrystusa i w życiu, i w śmierci. Dzięki temu mamy dla Kogo żyć i pracować, cierpieć i umierać. Częstochowa, dzięki cudownemu Obrazowi Matki Bożej na Jasnej Górze, jest miejscem pielgrzymim. Uczestniczą w świętości i powołaniu tego miasta w szczególny sposób najbliższe okolice i praktycznie cała archidiecezja częstochowska. Szczycimy się tym, że jesteśmy stolicą duchową Polski i archidiecezją maryjną i z radością przyjmujemy zobowiązania, jakie stąd wynikają. Za wielką więc łaskę poczytujemy sobie, że możemy uczestniczyć w tak bardzo ważnym dla chrześcijaństwa i zjednoczenia Europy fenomenie, jakim jest pielgrzymowanie na Jasną Górę. Oczywiście, dotyczy to pielgrzymowania w ciągu całego roku, ale zwłaszcza miesięcy sierpnia i września, kiedy to ruch pielgrzymi wzmaga się, ogarnia rzesze wiernych, zwłaszcza młodzieży, i wypowiada się w pielgrzymkach pieszych. Wielkim sercem witamy pątników do Matki Bożej. Otwieramy dla nich kościoły, plebanie, klasztory i domy, gdzie mieszkają ludzie dobrej woli i Bożego upodobania. Jak tylko potrafimy najlepiej, tak ich podejmujemy.