„Krzyż Chrystusa - znakiem chluby wierności i zwycięstwa" - list delegata KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji

Wyrażam moją ogromną radość, że już w pierwszą niedzielę października będę uczestniczył w Nowym Yorku w paradzie Puławskiego dziękując za licznych polskich Bohaterów walczących o naszą wolność, jak również o wolność innych narodów. I myśląc o tamtej długiej nocy 150-ciu lat narodowej niewoli, nie sposób nie zauważyć, jak wielką i niezastąpioną rolę odegrali wówczas ci, którzy znaleźli się na emigracji. Przez cały czas nosili Ojczyznę w swoich sercach. Dali w ten sposób świadectwo wiary w zwycięstwo Chrystusowego Krzyża. Dlatego bohaterstwo tamtych pokoleń stało się później natchnieniem dla tych, którzy w czasie II wojny światowej i po jej zakończeniu, walczyli o wolną i niepodległą Polskę. O Krzyż Chrystusa w powojennej rzeczywistości walczyli duchowi opiekunowie Polonii. Czynili to Kard. August Hlond i Prymas Tysiąclecia Kard. Stefan Wyszyński. Przypominamy sobie jego słowa wypowiedziane w kościele Wszystkich Świętych w Warszawie w maju 1961 roku: „Dlatego też nie ma się co dziwić, że Kościół jest stale krzyżowany. Nie ma się co tym nadmiernie gorszyć ani niepokoić. Owszem jak Chrystus zwyciężył na Krzyżu, tak i Kościół zwycięża na Krzyżu i przez Krzyż. I każdy z nas, gdy zaufa Krzyżowi odniesie zwycięstwo.” Również Ksiądz Kard. Józef Glemp w czasie stanu wojennego ukazywał, że tylko Krzyż Chrystusa może stać się w naszej szczególnej sytuacji bramą wyjściową, bramą szczęśliwą, bramą wiodącą w przyszłość. Niewyczerpalnym źródłem dążenia do prawdziwej wolności jest wiara w moc Chrystusowego Krzyża. O tej właśnie mocy mówi w dzisiejszej Ewangelii sam Chrystus Pan: „Trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne” (J 3, 14-15). Oby zatem zbliżające się obchody dziewięćdziesiątej rocznicy odzyskania niepodległości także i dla Was, przebywających z dala od Ojczyzny, stały się chwilą zadumy i zastanowienia. Pomyślmy w listopadowych dniach patriotycznych uroczystości szczególnie nad kształtem naszych więzi osobistych i rodzinnych, które dzisiaj są tak często zagrożone – już nie, jak dawniej, przez zewnętrznych zaborców, ale przez nowe formy moralnego zniewolenia, jakie przynosi ze sobą współczesny świat. Módlmy się również o wieczny pokój dla tych, którzy oddali życie za wolność Polski. Zakończenie Umiłowani Bracia i Siostry. W dzisiejsze Święto Podwyższenia Krzyża w kontekście trzech wielkich historycznych rocznic – rocznicy urodzin św. Pawła, objęcia przez kard. K. Wojtyłę Stolicy Piotrowej oraz odzyskania niepodległości, chciałem się z Wami podzielić refleksją o zwycięskiej mocy Chrystusowego Krzyża we współczesnym świecie. Niech ten znak naszego zbawienia wyznacza więc początek i koniec każdego dnia naszego życia. Niech towarzyszy nam w pracy i w odpoczynku, w podróży i przy posiłku. Niech będzie światłem dla rodziców, nauczycieli, dzieci i młodzieży w nowym roku szkolnym. Niech w dalszym ciągu kształtuje duchowe oblicze posługi kapłańskiej i osób życia konsekrowanego. Niech zwycięstwo Chrystusowego Krzyża napełni szczególną nadzieją chorych, cierpiących, samotnych i starszych. To przecież o tej nadziei dla wszystkich cierpiących mówiła Maryja, objawiając się 150 lat temu w Lourdes. Łącząc się z Ojcem Świętym Benedyktem XVI, modlącym się tam dzisiaj z pielgrzymami z całego świata, zabierzmy i my do naszych serc wzmocnienie wiary i nadziei, aby nie tylko dzisiaj, ale nieustannie, poprzez postępowanie zgodne z zasadami Ewangelii, dokonywało się w naszym życiu prawdziwe podwyższenie Krzyża Świętego. Na tę wierność Krzyżowi Chrystusa we wspólnocie Kościoła, z serca Wam błogosławię! + Zygmunt Zimowski Biskup Radomski Delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji