Około 3 tys. niesłyszących i ich opiekunów spodziewanych jest na Jasnej Górze 13 września. Ogólnopolska Pielgrzymka Głuchych i Głuchoniemych przybędzie po raz 26. Eucharystii będzie przewodniczył bp Antoni Długosz, który swoje pozdrowienia i homilię skieruje, posługując się językiem migowym.
Niesłyszący pielgrzymi spotkają się przed jasnogórskim sanktuarium o godz. 9.00. W mniejszych grupach, w towarzystwie wolontariuszy, będą zwiedzać Bastion św. Rocha. O godz. 11.00 wysłuchają prezentacji o Jasnej Górze – sanktuarium przedstawi o. Franciszek Morgiel. Centralnym punktem pielgrzymki będzie południowa Eucharystia w bazylice jasnogórskiej pod przewodnictwem bp. Antoniego Długosza, sufragana archidiecezji częstochowskiej. Biskup posługuje się językiem migowym, będzie więc migał swoje pozdrowienia i homilię. Po zakończeniu Mszy św. głuchoniemi nawiedzą Cudowny Obraz Matki Bożej, gdzie odnowiony zostanie Akt Zawierzenia. Jak wyjaśnia ks. Artur Stopikowski, duszpasterz głuchoniemych w archidiecezji częstochowskiej i organizator ogólnopolskiej pielgrzymki, duszpasterstwo niesłyszących i słabo słyszących nie sprowadza się tylko do sprawowania funkcji liturgicznych i religijnych. – Kapłani są dyspozycyjni dla swoich podopiecznych, którzy bardzo często potrzebują wsparcia i pomocy nawet przy załatwianiu spraw w urzędzie. Poruszanie się po instytucjach to dla tej grupy niepełnosprawnych prawdziwa droga przez mękę – mówi. Kościół w Polsce ma znaczny wkład w działalność na rzecz osób niesłyszących. Pierwszą szkołę dla dzieci głuchych założył w 1817 r. ks. Jakub Falkowski, pijar. Także pierwszy słownik języka migowego w Polsce, wydany w 1879 r., został opracowany przez księży – Józefa Hollaka i Teofila Jagodzińskiego. Specjalistyczne duszpasterstwo głuchych i głuchoniemych zostało zapoczątkowane w 1905 roku w diecezji katowickiej, gdzie głuchoniemi utworzyli stowarzyszenie pod nazwą: „Katolicki Związek Głuchoniemych pod wezwaniem św. Józefa”. Nabożeństwa dla głuchych z Katowic i okolicy zainicjował w roku 1909 ks. Jan Wodarz. Od 1953 roku z inicjatywy ks. Konrada Lubosa i ks. Jana Urbaczki w Domu Prowincjalnym Sióstr Służebniczek w Katowicach-Panewnikach zaczęto organizować kursy dla duszpasterzy głuchoniemych. Inicjatywa ta spotkała się z uznaniem władz Kościoła Katolickiego w Polsce i 22 lutego 1958 roku prymas Polski kard. Stefan Wyszyński powołał Ogólnopolski Sekretariat Duszpasterstwa Głuchoniemych. Jego przewodniczącym został ks. Konrad Lubos, który w 1963 roku został też przez Episkopat powołany na krajowego duszpasterza głuchoniemych (funkcję tę pełnił do 1992 r.). Sekretariat posiadał także swojego opiekuna z ramienia Episkopatu Polski był nim bp Herbert Bednorz z Katowic. Siedzibą Sekretariatu była Kuria Diecezjalna w Katowicach. Obecnie prace duszpasterstwa głuchoniemych w Polsce koordynuje Krajowa Centrala Duszpasterstwa Głuchoniemych, której dyrektorem – a zarazem krajowym duszpasterzem głuchoniemych - jest ks. Jan Sołtysik. Opiekunem z ramienia Episkopatu Polski jest abp Damian Zimoń. W 1992 r. metropolita katowicki wydał dokument „Promemoria w sprawach duszpasterstwa głuchoniemych w Polsce”, określający zadania, jakie stawia się przed duszpasterzem niesłyszących i zalecający kandydatom na to stanowisko nie tylko ukończenie seminarium duchownego, lecz także kierunku surdopedagogicznego w uczelni pedagogicznej oraz pełnego dostępnego kształcenia w zakresie języka migowego.
Rusza również pilotażowy program przekazywania zasiłków na specjalną kartę płatniczą.
Tornistry trafią do uczniów jednej ze szkół prowadzonych przez misjonarki.
Caritas rozpoczęła zbiórkę na remont Ośrodka dla osób w kryzysie bezdomności w Poznaniu.
"Nikt (nikogo) nie słucha" - powiedział szef sztabu UNFICYP płk Ben Ramsay. "Błąd to kwestia czasu"