Oświadczenie sióstr albertynek ws. przyznania im gruntów w zamian za zagrabione mienie

Siostry podkreślają, że dochody uzyskane ze sprzedaży gruntów zostały przekazane na działalność zgromadzenia, które pełni posługę najuboższym w przytuliskach dla bezdomnych, domach pomocy społecznej, domach pogodnej starości, domach samotnej matki, kuchniach dla głodnych, świetlicach dla dzieci, szpitalach i hospicjach dla terminalnie chorych w Polsce i poza jej granicami. Za KAI publikujemy treść oświadczenia: Oświadczenie dla mediów Zgromadzenia Sióstr Albertynek Posługujących Ubogim W związku z medialnymi dyskusjami dotyczącymi naszego Zgromadzenia, a ściślej związanego z nami Towarzystwa Pomocy dla Bezdomnych im św. Brata Alberta i toczącej się od wielu lat sprawą przed działającą przy MSWiA Komisją Majątkową, przekazujemy opinii publicznej najważniejsze informacje wskazujące na faktyczny stan sytuacji. Komunistyczne władze protokołem przejęcia z dnia 25 marca 1950 bez podstawy prawnej przejęły należący do ww. Towarzystwa majątek 120 hektarów ziemi w podkrakowskiej Rząsce, budynki gospodarcze i mieszkalne, cały inwentarz żywy i martwy włącznie z końmi, kilkudziesięciu sztukami bydła, kurami i sprzętem rolniczym, pozostawiając siostrom wyłącznie własność jednego budynku. Zagarnięty majątek został przekazany do PGR-u, a potem krakowskiej Akademii Rolniczej. Do chwili zagarnięcia majątku dochody z niego były obracane na utrzymanie przytulisk i sióstr, na pomoc rodzinom wielodzietnym i sierotom oraz innym ludziom najbiedniejszym. W ten sposób siostry i wielu biednych ludzi zostało pozbawionych środków do życia. Dzieło posługi ubogim, któremu oddawało się Zgromadzenie, przeżywało wówczas największy kryzys od założenia tj. 1891 roku. Dochodziło do tego, że siostry i podopieczni cierpieli głód. Siostry chorowały, nie było środków na leczenie i wiele z nich umarło przedwcześnie. Władze komunistyczne upaństwowiły przytuliska i tylko niektóre siostry mogły tam pracować jako opiekunki i pielęgniarki. Mimo wszystko siostry obejmowały nowe placówki opiekuńcze i pomagały najuboższym w różnoraki sposób. Po upadku systemu komunistycznego i reaktywowaniu Towarzystwa wystąpiono w roku 1991 o zwrot zabranego majątku, aby móc lepiej prowadzić działalność charytatywno-opiekuńczą Zgromadzenia. Napotkało to na wiele trudności prawnych. Odmówiono zwrotu wprost zagarniętego mienia. Odmówiono również wypłaty odszkodowania. W roku 1997 doszło wreszcie do zwrotu części gruntów położonych w Rząsce. W roku 2001 roku pełnomocnikiem Towarzystwa Pomocy dla Bezdomnych im. św. Brata Alberta przed Komisją Majątkową został pan Marek Piotrowski. Był on osobą nieznaną przez Zgromadzenie i Towarzystwo a poleconą przez wiarygodne instytucje. W następstwie podjętych przez pełnomocnika działań, Komisja Majątkowa podjęła czynności i rozpatrzyła (w części) wniosek Towarzystwa. W konsekwencji przydzielono Towarzystwu grunty zamienne. Spieniężenie nieruchomości zamiennych położonych poza Małopolską odbyło się przy zachowaniu warunku sprzedaży po wartości ustalonej przez Komisję Majątkową według wyceny uprawnionych rzeczoznawców majątkowych, kompletnie niezwiązanych ze Zgromadzeniem. Wszelkie dochody uzyskane ze sprzedaży gruntów w całości przekazywane są Zgromadzeniu Sióstr Albertynek na ich zwyczajną działalność. Z pozyskanych odszkodowań finansowane będą remonty obiektów i przystosowanie ich do nowych standardów. Zgromadzenie pełni dziś posługę w Polsce i za granicą, m.in. na Syberii, w Boliwii i na Ukrainie w 79 placówkach: przytuliskach dla bezdomnych, domach pomocy społecznej, domach pogodnej starości, domach samotnej matki, kuchniach dla głodnych, świetlicach dla dzieci, szpitalach i hospicjach dla terminalnie chorych. Za zgodność oświadczenia: s. Rozalia Piszczek wikaria generalna Zgromadzenia Sióstr Albertynek Kraków, 9 stycznia 2009 r.