Jan Paweł II: Były plany zamachu w Polsce?

Zamachowiec jako motyw zamachu wskazał pragnienie bycia znanym całemu światu i utrwalenia swojej osoby w historii. Czy rzeczywiście w PRL był jakiś desperat, który chciał zabić papieża Polaka? - pyta "Polska". I odpowiada: "poszlaki wskazują, że groźby wobec papieża były elementem gry operacyjnej peerelowskiej bezpieki noszącej kryptonim Zorza II". O sprawie pisze dla "Polski" historyk, Leszek Pietrzak (ten sam, który w październiku ub.r. na łamach "Polski" zakwestionował datę śmierci ks. Jerzego Popiełuszki). Groźba zamachu stała się dla władz PRL wymarzonym pretekstem do wzmożenia inwigilacji duchownych i działaczy opozycji - twierdzi. Po otrzymaniu raportu gen. Kiszczak zwołał naradę ścisłego kierownictwa resortu, w trakcie której uznano, że nie można zbagatelizować listu zamachowca, nawet jeśli jego autor byłby osobą niepoczytalną. Władzom PRL chciały wydarzenie wykorzystać do poprawy swojego wizerunku. Papieska wizyta mogła przecież posłużyć do pokazania dobrej woli władzy wobec kościoła i wszystkich Polaków - zauważa Pietrzak. - Warunkiem sprawnego jej przebiegu było zneutralizowanie "antysocjalistycznego elementu" w kraju, takie działanie należało jednak racjonalnie uzasadnić. Stworzenie w kraju atmosfery zagrożenia dla osoby Jana Pawła II było najlepszą legendą. O groźbie zamachu poinformowano przedstawicieli Episkopatu.. - Kreowanie przez SB informacji o anonimowych zamachowcach, skrupulatne rejestrowanie faktów kolportowania ulotek rzekomo nawołujących do zamachu na papieża, czy list zamachowca spełniły kryteria poważnego zagrożenia - uzupełnia historyk. Jego zdaniem za osobą człowieka planującego zabić papieża "ukrywają się zapewne mroczne tajemnice MSW i jego kierownictwa". - Zdumiewać może jednak ogrom działań MSW, podjętych w reakcji na list - dodaje. Historyk zauważa, że ta historia ta może zostać wyjaśniona do końca, w ramach kolejnego śledztwa IPN.