Kierunek: Eucharystia

Podróżuje obecnie po Polsce i dzieli się świadectwem swojego życia. W Poznaniu opowiadał, że był bardzo złym człowiekiem. Do tego stopnia dla niego samego odrażające było to, co robił, że nie mógł uwierzyć, że Bóg mógłby pokochać kogoś takiego jak on.

Świadectwa Ames’a można jeszcze wysłuchać dziś w Warszawie, w sanktuarium św. Andrzeja Boboli i jutro we Włocławku, w kościele pw. Najświętszego Serca Jezusa.

Wczoraj w Poznaniu Ames, który sam posługuje modlitwą o uzdrowienie, zwracał uwagę, że najlepszą drogą do uzdrowienia jest KAŻDA Eucharystia, bo to jest czas, kiedy Jezus daje człowiekowi siebie samego z miłością.

I to jest bardzo uczciwe postawienie sprawy. Jezus przemienia człowieka, karmiąc go swoim ciałem. Zostawił nam ten pokarm i daje go nam w czasie Mszy świętej. Każdej. Nie trzeba szukać „specjalnych” liturgii, nie trzeba poszukiwać „specjalnych” księży czy wspólnot. Inaczej – każde spotkanie na Mszy świętej jest specjalne.

Wielki Post to dobry moment, by obudzić w sobie tę świadomość. W tym czasie wstrzemięźliwości można nie tylko odmawiać sobie słodyczy, komputera, telewizji. Można również spróbować utrzymać na uwięzi emocje. Spróbować – o ile to możliwe – na chłodno zastanowić się nad istotą Liturgii, nad swoim sposobem przeżywania tej najlepszej z możliwych okazji do spotkania z Bogiem. Być może taka rzetelna refleksja pozwoli na nowo odkryć istotę Mszy świętej, na którą również Carver Alan Ames zwrócił uwagę.

Docieranie do głębi, przemedytowanie tego, co tak naprawdę wydarza się na ołtarzu, może być ciekawym ćwiczeniem przed świętami, w których będziemy przeżywać kolejną pamiątkę ustanowienia Eucharystii. A może dzięki temu dodatkowe „ubogacanie” Liturgii stanie się zbyteczne?