Audiencja ogólna: Papież zachęca do dobrego przeżycia Triduum Paschalnego

I tak oto jesteśmy w Wielkim Piątku – dniu męki i ukrzyżowania Pana. Co roku, stając w milczeniu przed Jezusem zawieszonym na drzewie krzyża, czujemy, jak bardzo pełne miłości są słowa, które wypowiedział On dzień wcześniej, podczas Ostatniej Wieczerzy. „To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana” (por. Mk 14,24). Jezus zechciał złożyć swoje życie w ofierze za zgładzenie grzechów ludzkości. Tak jak w obliczu Eucharystii, tak i przed męką i śmiercią Jezusa na Krzyżu tajemnica staje się niezgłębiona dla rozumu. Stajemy przed czymś, co po ludzku mogłoby się wydawać bezsensowne: Bóg, który nie tylko staje się człowiekiem ze wszystkim potrzebami człowieka, nie tylko cierpi, aby zbawić człowieka, biorąc na siebie całą tragedię ludzkości [człowieczeństwa], ale także umiera za człowieka. Śmierć Chrystusa przywołuje nagromadzenie bólu i zła, jakie ciąży nad ludzkością wszystkich czasów: przygniatający ciężar naszego umierania, nienawiści i przemocy, które jeszcze dzisiaj wykrwawiają ziemię. Męka Pana nadal trwa w cierpieniach ludzi. Jak słusznie pisał Blaise Pascal, „Jezus będzie konał aż do końca świata; nie trzeba spać w tym czasie” (Myśli, 553). Jeśli Wielki Piątek jest dniem pełnym smutku, to jednocześnie jest najwłaściwszym dniem dla obudzenia na nowo naszej wiary, dla umocnienia naszej nadziei i odwagi niesienia przez każdego swego krzyża z pokorą, ufnością i zdaniem się na Boga, mając przy tym pewność wsparcia przez Niego i Jego zwycięstwa. Liturgia w tym dniu śpiewa: „O Crux, ave, spes unica – Witaj, Krzyżu, nadziejo jedyna!” Nadzieja ta ożywia się w wielkim milczeniu Wielkiej Soboty, w oczekiwaniu na zmartwychwstanie Jezusa. W tym dniu kościoły są ogołocone i nie ma w nich żadnych szczególnych obrzędów liturgicznych. Kościół czuwa na modlitwie jak Maryja i wraz z Maryją dzieląc te same uczucia bólu i ufności w Bogu. Słusznie zaleca się zachowanie przez cały ten dzień klimatu modlitewnego, sprzyjającego medytacji i pojednaniu; zachęca się wiernych do przystąpienia do sakramentu pokuty, aby mogli oni uczestniczyć jako rzeczywiście odnowieni w uroczystościach wielkanocnych. Skupienie i milczenie Wielkiej Soboty zaprowadzą nas w nocy do uroczystej Wigilii Paschalnej, „matki wszystkich wigilii”, gdy wtargnie do wszystkich kościołów i wspólnot śpiew radości ze zmartwychwstania Chrystusa. Jeszcze raz zostanie ogłoszone zwycięstwo światła nad ciemnościami, życia nad śmiercią a Kościół będzie się cieszył na spotkanie ze swym Panem. I tak wejdziemy w klimat Paschy Zmartwychwstania. Drodzy bracia i siostry, bądźmy gotowi na intensywne przeżycie Świętego Triduum , aby coraz głębiej uczestniczyć w Misterium Chrystusa. Niech nam towarzyszy na tej drodze Święta Panna, która szła w milczeniu za Synem Jezusem aż na Kalwarię, biorąc udział z wielkim bólem w Jego ofierze, współdziałając tym samym w tajemnicy Odkupienia i stając się Matką wszystkich wierzących (por. J 19,25-27). Wraz z Nią wejdziemy do Wieczernika, staniemy u stóp Krzyża, będziemy duchowo czuwać obok zmarłego Chrystusa, oczekując z nadzieją o świcie promiennego dnia zmartwychwstania. W tej perspektywie składam teraz wam wszystkim najserdeczniejsze życzenia radosnej i świętej Wielkanocy, wraz z waszymi rodzinami, parafiami i wspólnotami. kg (KAI) / Watykan