Niedziela Zmartwychwstania Pana Jezusa

Chrystus umęczony i zabity pokonał śmierć, grzech i szatana, a równocześnie wszystkim ludziom dał nadzieję zmartwychwstania. Dzień ten czasami nazywa się Wielką Niedzielą, a każda niedziela w roku liturgicznym jest celebracją tego najważniejszego święta chrześcijan jakim jest Wielkanoc. W tradycji Kościoła w Polsce Niedziela Zmartwychwstania rozpoczyna się procesją rezurekcyjną. Celebrans i cała asysta udaje się najpierw do grobu Pańskiego. Tam kapłan wznosi radosny okrzyk: „Chrystus zmartwychwstał!”, na co wierni odpowiadają: „Prawdziwie zmartwychwstał!”. Po tych słowach procesja na czele z krzyżem ozdobionym czerwoną stułą oraz z figurą Zmartwychwstałego Chrystusa wyrusza i przeważnie trzykrotnie okrąża kościół. Pierwotnie procesja ta obchodziła cmentarz, który zwykle znajdował się w pobliżu kościoła, by oznajmić leżącym w grobach, że Chrystus zmartwychwstał i zwyciężył śmierć. Po dojściu do głównego ołtarza i błogosławieństwie Najświętszym Sakramentem rozpoczyna się Msza św. Po czytaniach śpiewa się Sekwencję, w której Maria opowiada o pustym grobie i spotkaniu z Chrystusem zmartwychwstałym. Następnie Ewangelia ukazuje apostołów, którzy słysząc, że ich Mistrz zmartwychwstał, podążyli sprawdzić, czy grób rzeczywiście jest pusty. W teologii podkreśla się, że jedynym „świadkiem” samej chwili zmartwychwstania był ten grób. Nikt z ludzi nie był przecież świadkiem tego faktu. Wielkanocną Eucharystię kończy rozesłanie śpiewane zwykle na uroczystą, gregoriańską melodię: „Idźcie w pokoju Chrystusa. Alleluja, alleluja”, na co wierni odpowiadają podobnym śpiewem: „Bogu niech będą dzięki! Alleluja, alleluja”. ca/mo / ju.