Stolica Apostolska o kwestii rehabilitacji i resocjalizacji ofiar niewybuchów

Kościół nie zaniedbuje tu także drogi dyplomatycznej, uwrażliwiając opinię publiczną nie tylko na los konkretnych ludzi, ale również na przyczyny niepotrzebnych cierpień i sposoby przeciwdziałania im. Mówił o tym 23 kwietnia w Genewie stały obserwator Stolicy Apostolskiej przy tamtejszych instytucjach ONZ. Abp Silvano Tomasi wziął udział w sesji grupy eksperckiej Państw Stron V Protokołu o pozostałościach wojennych „Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki”. Spotkanie (22-24 kwietnia) było poświęcone kwestii rehabilitacji i resocjalizacji ofiar niewybuchów. Watykański dyplomata zaznaczył, że osoby poszkodowane w wyniku konfliktów i zetknięcia ze skutkami użycia broni mają pełne prawo do opieki i powrotu do społeczeństwa, czego wyrazem jest m.in. kościelna działalność w tym zakresie. Wszechstronna rehabilitacja i resocjalizacja wymaga jednak szerokiej współpracy na różnych szczeblach, łącznie z międzynarodowym. Powinna ona przyjąć formę celowej polityki uwzględniającej różne wymiary współdziałania: od analizy sytuacji, poprzez plan działania, aż po realizację poszczególnych projektów. Skuteczność takiej polityki zależy jednak od podjęcia konkretnych kroków, jak ustalenie budżetu, zorganizowanie odpowiedniego zaplecza czy uwzględnienie szerszego kontekstu społecznego rehabilitacji i resocjalizacji. Abp Tomasi dodał, że choć opinie na temat stosowania kontrowersyjnych broni są na forum międzynarodowym różne, to istnieje nadzieja na konsensus w sprawie pozostałości wojennych i ich ofiar.