Znaczenie fresków Michała Anioła

Cappella Paolina, sąsiadująca z Kaplicą Sykstyńską, jest miejscem modlitwy Papieża i jego współpracowników, zwłaszcza adoracji eucharystycznej. Do głębokiego przesłania znajdujących się tam malowideł Ojciec Święty nawiązał w homilii. W Kaplicy Paulińskiej są dwa ostatnie freski Michała Anioła, wykonane przez niego w latach 1534-1550, już u schyłku życia. Jeden z nich przedstawia nawrócenie św. Pawła. Zaskakuje, że apostoł przedstawiony jest z twarzą człowieka starego, mimo iż malarz dobrze wiedział, że Szaweł na drodze do Damaszku miał tylko koło 30 lat. Nie chodziło tu jednak o realizm – wyjaśnił Papież. Ta twarz, będąca autoportretem samego artysty, już starego i z niepokojem szukającego prawdy, wyraża potrzebę światła Bożej łaski.

„Twarz Szawła, który upadł na ziemię, oświecona jest z wysoka światłem Zmartwychwstałego – zauważył Benedykt XVI. – Mimo całej swej dramatyczności wyobrażenie napełnia pokojem i poczuciem bezpieczeństwa. Wyraża dojrzałość człowieka wewnętrznie oświeconego przez Chrystusa Pana, podczas gdy wokół trwa zamęt wydarzeń, porywający w swój wir wszystkie postacie”. Papież podkreślił, że Boża łaska i pokój ogarnęły Pawła, zdobyły go i wewnętrznie przemieniły. „Tę samą łaskę i pokój głosić będzie wszystkim swoim wspólnotom w czasie podróży apostolskich z dojrzałością starca nie metrykalną, ale duchową, otrzymaną od samego Pana. W twarzy Pawła możemy zatem dostrzec sedno przesłania duchowego tej kaplicy: cud łaski Chrystusowej, która przemienia i odnawia człowieka światłem swej prawdy i miłości. Na tym polega nowość nawrócenia, powołania do wiary, które znajduje swe spełnienie w tajemnicy Krzyża” – podkreślił Ojciec Święty.

Benedykt XVI nawiązał też do drugiego fresku Michała Anioła, przedstawiającego ukrzyżowanie św. Piotra. Zwrócił uwagę, że medytując w Kaplicy Paulińskiej nie można uciec przed radykalnym pytaniem, jakie stawia krzyż Chrystusa, Głowy Kościoła, i krzyż Piotra, Jego Namiestnika na ziemi. Malowidła ukazują dramat paschalnego misterium krzyża i zmartwychwstania, śmierci i życia, grzechu i łaski.

„Dla tych, którzy przychodzą modlić się w tej kaplicy, przede wszystkim dla Papieża, Piotr i Paweł stają się nauczycielami wiary – mówił Benedykt XVI. – Swym świadectwem zachęcają, by pójść w głąb, by rozważać w milczeniu tajemnicę Krzyża, która towarzyszy Kościołowi aż do końca czasów, by przyjąć światło wiary. Dzięki niej apostolska wspólnota może rozciągnąć aż po krańce ziemi działalność misyjną i ewangelizacyjną, którą jej powierzył zmartwychwstały Chrystus. Nie sprawuje się tutaj uroczystych liturgii z udziałem ludu. Tutaj Następca Piotra i jego współpracownicy medytują w ciszy i adorują żywego Chrystusa, obecnego zwłaszcza w Najświętszym Sakramencie Eucharystii” – powiedział Papież. Wyraził też wdzięczność ekipie w międzynarodowym składzie, która w ciągu ostatnich pięciu lat dokonała renowacji Kaplicy Paulińskiej.