Kierownik Sekcji Polskiej Radia Watykańskiego ks. Józef Polak SJ kończy swoją misję. Od 6 sierpnia zespołem pokieruje jego dotychczasowy zastępca, ks. Tadeusz Cieślak SJ.
Radio Watykańskie nadaje regularne programy w języku polskim od 1938 r. Aktualnie siedmioosobowa Sekcja Polska codziennie przygotowuje dwa programy: serwis informacyjny i magazyn. Redaguje także własną stronę internetową oraz elektroniczny biuletyn rozsyłany co dzień abonentom na całym świecie.
Zmiana na stanowisku kierownika sekcji nie jest jedyną w tym roku. Do zespołu dołączają dwaj jezuici: ks. Seweryn Wąsik oraz Leszek Wilczak. Ten ostatni zastąpi jako stażysta Mateusza Ignacika, który wraca do kraju. Poniżej zamieszczamy refleksję dyrektora programowego Radia Watykańskiego, ks. Andrzeja Koprowskiego:
Radio Watykańskie jest radiem Papieża, radiem Stolicy Apostolskiej – mostem łączącym Stolicę Apostolską ze społeczeństwami i Kościołami partykularnymi rozsianymi na wszystkich kontynentach. Jest więc radiem międzynarodowym w pełnym tego słowa znaczeniu. Nadaje swoje programy w niemal 50 językach; programy, które nie są powielaniem tych samych treści tłumaczonych na różne języki, ale odzwierciedlają różnorodność kulturową, etapy drogi dojrzałości wiary i więzi eklezjalnej poszczególnych społeczeństw. Oznacza to rolę każdej redakcji językowej, i odpowiedzialność jej szefa… Po 11 latach pracy w papieskiej rozgłośni – w tym po 8 latach pełnienia funkcji kierownika Polskiej Sekcji – wraca do swojej prowincji zakonnej o. Józef Polak. Przez lata stanowili doskonały team redakcyjny wraz z o. Tadeuszem Cieślakiem, który od dziś przejął ster redakcji. W imieniu dyrekcji Radia Watykańskiego – serdeczne podziękowanie ojcu Józefowi i życzenia dla ojca Tadeusza. Chcę jednak dodać, że za prostym „dziękuję w imieniu Dyrekcji RV” kryje się ogrom pracy. Nie tylko dla jakości programów polskiej redakcji – w końcowych latach Pontyfikatu Jana Pawła II i w dniach jego przejścia do domu Ojca, w dniach konklawe i nowego pontyfikatu Benedykta XVI. Były to i są lata sporego zamieszania w klimacie kulturowym i społecznym w Polsce. Słowo podziękowania dla dotychczasowego kierownika Polskiej Sekcji, Józka Polaka oznacza wdzięczność za to, co – wraz z zespołem i przy życzliwej współpracy polskich duchownych pracujących w Watykanie – zrobił dla zapewnienia, że programy RV są jakościowo znaczącym „punktem odniesienia” dla wiedzy o chrześcijaństwie, o pracy Stolicy Apostolskiej i całego Kościoła w świecie; punktem odniesienia coraz bardziej znaczącym i dla naszej Ojczyzny.
Trzeba wspomnieć o jeszcze jednej sprawie: kierowanie polską sekcją przypadło na okres gwałtownego rozwoju technologicznego i związanego z tym rozwoju form przekazu Radia Watykańskiego. Jesteśmy radiem, ale zarazem stajemy się coraz bardziej nadawcą multimedialnym. Programy audio, ale i strona internetowa, biuletyn rozsyłany elektronicznie – Ojciec Józef był jednym z promotorów tych technologicznych „nowinek” nie tylko dla polskiej sekcji, ale dla całego papieskiego Radia. Ojciec Tadeusz przejmuje redakcję w momencie „cięć budżetowych”, ale i coraz to nowych wyzwań technologicznych. W październiku będzie II Synod Biskupów poświęcony Afryce. Języki międzynarodowe żywe w Afryce, angielski, francuski, portugalski i arabski będą miały na swoich stronach internetowych interaktywną mapę Afryki z bogactwem informacji o tym kontynencie, o pracy Kościoła w poszczególnych krajach, o synodalnej debacie.
Będą z tego mogli korzystać i słuchacze i internauci polscy. Ale oni przede wszystkim będą szukali informacji w ojczystym, polskim języku w dzienniku polskim Radia Watykańskiego, na polskiej stronie internetowej RV i w biuletynie, jaki roześle im Ojciec Tadeusz ze swymi współpracownikami. Proszę wszystkich naszych słuchaczy o życzliwą modlitwę o dalszy rozwój Sekcji Polskiej, jak i całego Radia Watykańskiego…
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Usługa "Podpisz dokument" przeprowadza użytkownika przez cały proces krok po kroku.
25 lutego od 2011 roku obchodzony jest jako Dzień Sowieckiej Okupacji Gruzji.
Większość członków nielegalnych stowarzyszeń stanowią jednak osoby urodzone po wojnie.