We Mszy sprawowanej w 29. rocznicę podpisania Porozumień Jastrzębskich uczestniczył prezydent RP Lech Kaczyński. Obecny był także przewodniczący Parlamentu Europejskiego Jerzy Buzek.
Abp Zimoń przypomniał, że protest robotników Wybrzeża znalazł swoje skuteczne dopełnienie w proteście robotników Górnego Śląska, zwłaszcza górników. „Zryw społeczny, powstanie „Solidarności”, podpisanie umów społecznych to niewątpliwie wydarzenia, które należą do naszego narodowego i europejskiego dziedzictwa. Nie wolno nam nigdy zatrzeć ich w pamięci. Dlatego tu dzisiaj jesteśmy - aby ocalić pamięć, naszą i innych” - podkreślił metropolita katowicki i dodał, że stajemy w postawie uczniów Chrystusa z dziękczynieniem wobec Boga wszechmogącego, który jest Panem historii, który dał siłę swemu ludowi. Dziękując za tamte wydarzenia, trzeba również usłyszeć co Pan Bóg mówi do nas dzisiaj, abyśmy doszli do pełnego poznania Jego woli i na Jego słowo mogli podjąć nowe wezwania, które dzisiaj stoją przed nami. Abp Zimoń wskazał, że ogłoszona niedawno encyklika Benedykta XVI „Caritas in veritate” to wielkie wołanie o nowy ład społeczny na całym świecie. „Niech moc Bożej chwały w pełni nas umacnia do solidarnego współdziałania wolnego od niepotrzebnych napięć i partyjnych interesów jako wyraz o wspólne dobro, o naszą Ojczyznę, o Europę i cały świat” - zaapelował abp Damian Zimoń.
Witając gromadzonych na uroczystościach rocznicowych metropolita katowicki szczególnie uhonorował ks. Bernarda Czerneckiego, który jako ówczesny proboszcz w Jastrzębiu wspierał duchowo w roku 1980 protestujących robotników i ich rodziny.
Kazanie w czasie Mszy św. wygłosił kapelan regionu śląsko-dąbrowskiego NSZZ Solidarność ks. Stanisław Puchała. „Co znaczy to stare, a zarazem nowe słowo „solidarność”? Ku czemu wzywa? Jakie budzi wspomnienia?” - pytał kaznodzieja i wskazywał, że znaczenia tego słowa trzeba szukać w Ewangelii, w słowach Jezusa „Jedne drugiego ciężary noście”. Ks. Puchała przytoczył słowa ks. Józefa Tischnera, który przed laty zastanawiał się nad znaczeniem solidarności i wskazywał, że nie zawsze zdajemy sobie sprawę w tego, co nas łączy. „Gdy rodzi się solidarność, budzi się świadomość” - wyjaśniał ks. Tischner i dodawał, że najgłębsza solidarność, to solidarność sumień.
Kapelan śląsko-dąbrowskiej „Solidarności” stwierdził, że tamta solidarność sprzed 29 lat była przede wszystkim przebudzeniem, odbudowaniem w ludziach podmiotowości moralnej i zerwaniem z obojętnością wobec samych siebie. Solidarnościowe strajki w roku 1980 były podjęciem ryzyka w obronie słabszych, a nie tylko własnych korzyści materialnych.
Kaznodzieja przywołał też słowa ks. Jerzego Popiełuszki, który mówił, że „Solidarność” była i jest nadzieją milionów Polaków. Nadzieja tym silniejszą, im bardziej jest ona zespolona z Bogiem przez modlitwę. Tej nadziei nie wolno nam utracić.
Ks. Puchała przypomniał słowa Jana Pawła II wygłoszone w Gdyni w roku 1987, który wskazywał, że solidarność musi iść przed walką, bo wówczas ludzkość i każdy naród może przetrwać. I chociaż solidarność również wyzwala walkę to jednak nie jest to nigdy walka przeciwko człowiekowi, lecz o człowieka.
Kapelan śląsko-dąbrowskiej „Solidarności” podkreślił, że jesteśmy spadkobiercami i kontynuatorami tamtych wartości. Powinniśmy tez pytać, na ile dziś jesteśmy wierni tamtym ideom. Cytował tez słowa Benedykta XVI, który kilka lat temu apelował, aby duchowe dziedzictwo „Solidarności” znalazło twórczych kontynuatorów w młodym pokoleniu.
Kaznodzieja zwrócił uwagę, że robotnicy protestujący w roku 1980 oczekiwali i potrzebowali duchowego wsparcia od Kościoła, od kapłanów. Przypomniał też podstawowe nauczanie Kościoła na temat związków zawodowych, sformułowane już w połowie XIX stulecia, a potem wielokrotnie potwierdzane i uzupełniane przez kolejnych papieży.
Porozumienie jastrzębskie zostało podpisane 3 września 1980 w Jastrzębiu-Zdroju na zakończenie strajku zainicjowanego w Kopalni Węgla Kamiennego „Manifest Lipcowy”. Razem z porozumieniami podpisanymi w Szczecinie i Gdańsku jest zaliczane do „Porozumień sierpniowych”. Wśród zaakceptowanych przez ówczesną władzę dodatkowych postulatów (zgłoszonych jako uzupełnienie 21 postulatów gdańskich) znalazła się m. in. likwidacja czterobrygadowego systemu pracy i przywrócenie wolnych od pracy niedziel.
