Benedykt XVI w Viterbo

"Wówczas człowiek staje się ślepy, gdyż nie jest zdolny do widzenia rzeczywistości; zatykają się uszy, by nie słyszeć wołania wzywających pomocy; serce twardnieje w obojętności i egoizmie" - podkreślił papież.

Cytując soborowy dokument "Gaudium et spes" Benedykt XVI zwrócił uwagę na konieczność przezwyciężenia samotności i niemożności porozumienia, spowodowanych egoizmem, i nadania nowego oblicza ludzkości: "ludzkości słuchania i słowa, dialogu, porozumienia, jedności", "ludzkości bez dyskryminacji, bez wykluczonych, tak aby świat był prawdziwie i dla wszystkich polem prawdziwego braterstwa".

"Kiedy serce gubi się na pustyni życia, nie lękajcie się, lecz zawierzcie Chrystusowi, pierworodnemu nowej ludzkości: rodziny braci, stworzonej w wolności i w sprawiedliwości, w prawdzie i w miłości dzieci Bożych"- apelował papież.

Viterbo , gdzie papieże mieszkali w XIII wieku, przeszło do historii Kościoła między innymi ze względu na rekordowo długie, prawie trzyletnie, słynne konklawe, jakie się tam odbyło. Trwało od 1268 do 1271 roku.

Z powodu przedłużających się obrad i niemożności wyboru papieża kardynałowie, którzy początkowo sami dobrowolnie zdecydowali się na odosobnienie, zostali potem siłą zamknięci w pałacu papieskim przez burmistrza i mieszkańców, pragnących w ten sposób wymusić na nich szybkie zakończenie konklawe.

Po serii wyjątkowo dotkliwych nacisków, stosowanych wobec kardynałów, zdecydowano się na najbardziej radykalny: zdjęto część dachu z pałacu. Spektakularne działania mieszkańców nie przyspieszyły jednak wcale prac kolegium kardynalskiego. Dopiero po roku od tamtego epizodu wybrano arcydiakona z Liege, naukowca , przebywającego stale za granicą. Przyjął on imię Grzegorza X.

Tuż po przybyciu do Viterbo Benedykt XVI zwiedził miejsce tych historycznych wydarzeń - salę konklawe w pałacu papieskim.