W. Brytania: Wywiad badał premiera

Rewelacje te zawarte są w książce historyka prof. Christophera Andrew z uniwersytetu Cambridge (The Defence of the Realm), która niebawem ma trafić do księgarń.

Andrew napisał pierwszą oficjalną historię MI5, której fragmenty zamieszcza w odcinkach "The Times". Publikacja książki zbiega się z przypadającą w 2009 r. stuletnią rocznicą powstania kontrwywiadu.

Teczka założona w 1945 r., gdy Wilson został posłem do Izby Gmin, prowadzona była do końca jego czynnego życia politycznego w 1976 r., gdy ustąpił ze stanowiska premiera. Zdaniem Andrew, MI5 nie wykorzystała informacji operacyjnych dla podkopania pozycji Wilsona, choć był on przeświadczony, że tajne służby spiskują przeciw niemu. Służba nie prowadziła też nigdy przeciwko niemu aktywnego dochodzenia.

Z książki wynika, iż Wilson zwrócił uwagę służb specjalnych z powodu kontaktów, jakie utrzymywał z biznesmenami z państw rządzonych przez komunistów, m. in. z Litwinem pochodzenia żydowskiego Josephem Kaganem - kolorową i charyzmatyczną postacią, twórcą marki towarowej Gannex, pod którą sprzedawano słynne płaszcze nieprzemakalne, tzw. macs (macintosh).

Innym powodem zainteresowania służb Wilsonem było podejrzenie, iż utrzymuje on kontakty z rozpracowanymi przez nie funkcjonariuszami KGB, a także wypowiedzi komunistycznych przedstawicieli brytyjskiej civil service (biurokracji państwowej) sugerujące, iż poglądy Wilsona mogą być tożsame, lub zbieżne z tymi, które mają oni sami.

Teczka urzędującego premiera była dla tajnych służb tak drażliwą sprawą, iż opatrzono ją pseudonimem Norman John Worthington. Dodatkowo, z polecenia dyrektora generalnego MI5 Michaela Hanleya na początku lat 70. wzmiankę o niej usunięto z centralnego rejestru.

Andrew twierdzi, że w ostatnim okresie urzędowania Wilson stawał się coraz większym paranoikiem i wobec współpracowników nie krył się z podejrzeniami, iż MI5 go podsłuchuje. Twierdzenie to zdaniem historyka nie znajduje jednak potwierdzenia w aktach służby, do których miał pełen dostęp.

Wilson, zmarły w 1995 r., był jedynym, urzędującym premierem, któremu kontrwywiad założył teczkę.