Ratujmy chrześcijan

 

Warto dodać, że za zniesieniem tej ustawy opowiadają się nie tylko chrześcijanie, ale i sami muzułmanie wskazując, że podminowuje ona pokojowe współżycie w tym i tak nękanym wieloma problemami kraju i głównie służy do wzniecania konfliktów, załatwiania kłótni sąsiedzkich czy przejmowania ziemi najbiedniejszych. Ostatnio powstał w Pakistanie nawet międzyreligijny ruch na rzecz zniesienia ustawy o bluźnierstwie będący oddolną inicjatywą m.in. chrześcijańskich, muzułmańskich i hinduistycznych prawników. Zgodnym chórem podkreślają oni m.in., że jest ona niezgodna z konstytucją Pakistanu.

 

Ustawa została wprowadzona przez dyktatora Zia-ul-Haqa w 1986 r. pod wpływem islamskich fundamentalistów dążących do przejęcia jak największej władzy w Pakistanie. Także obecnie służy do uprawomocniania działań islamskich fundamentalistów.

 

Ostatni znany przypadek dotyczy Roberta Fanisha Masiha. 20-latek został oskarżony „przez naocznych świadków” o sprofanowanie Koranu. Rozsierdzony tłum muzułmanów spalił kościół w którym chłopak modlił się wraz ze swą wspólnotą, a następnie zniszczył okoliczne domy chrześcijan. W istocie nie chodziło o znieważenie Koranu, ale o to, że chłopak-chrześcijanin chodził z koleżanką-muzułmanką. 12 września w nocy Robert zmarł w więzieniu w wyniku tortur, czego dowodem były rany na jego ciele. Policja oświadczyła jednak, że popełnił samobójstwo. Na tym się nie skończyło. W czasie pogrzebu policja użyła gazów łzawiących, doszło do pobić. Wielu chrześcijan modlących się na pogrzebie zostało aresztowanych pod zarzutem „chęci wywołania zamieszek”.

 

Zgodnie z raportem kościelnej Komisji Sprawiedliwość i Pokój, od momentu wprowadzenia w 1986 r. ustawy o bluźnierstwie skazano na jej podstawie co najmniej 964 osoby: 479 muzułmanów, 119 chrześcijan, 340 ahmadów, 14 hinduistów, 10 przedstawicieli innych religii.

 

Właśnie ta statystyka pokazuje, że ustawa o bluźnierstwie nie jest problemem wyłącznie chrześcijańskim, ale uderza w podstawy państwa. Dlatego też sygnatariusze apelu domagającego się jej zniesienia wskazują, że chodzi im o stworzenie otwartego społeczeństwa, wieloreligijnego i wielokulturowego, które chronić będzie praw wszystkich obywateli.

 

To właśnie przebija z apelu wystosowanego do przedstawicieli Pakistanu przy Stolicy Apostolskiej i Organizacji Narodów Zjednoczonych.

 

Jest to wołanie: o równe prawa dla wszystkich obywateli bez względu na religię czy kastę; o aplikowanie islamskiego prawa tylko wobec wyznawców islamu; o konstytucyjne zagwarantowanie Pakistanu jako państwa wieloreligijnego; o zniesienie ustawy o bluźnierstwie; o wymazanie z książek religijnych fragmentów zachęcających do międzyreligijnej nienawiści i o niepropagowanie jej w czasie nauczania religii; o nadanie wyznawcom innych religii takich samych praw jakie mają muzułmanie (dodatkowe punkty przy stratowaniu na studia, czy wcześniejsze zwolnienia z odbywania kary w więzieniu); a także o przeprowadzenie spisu ludności, który pozwoli ustalić rzeczywistą liczbę przedstawicieli mniejszości religijnych, tak by w przyszłości mogli mieć swą reprezentatywną obecność w polityce i życiu społecznym kraju.

 

Poniżej podaję adresy mailowe na które warto wysłać list i upomnieć się o prawa Pakistańczyków. Nas to nic nie kosztuje, a innym może przywrócić nadzieję na życie w sprawiedliwości.

 

Ambassador Extraordinary and Plenipotentiary

CH – 3005 Berne

Bernastrasse, 47

Switzerland

 

 

8 East, 65th StreetNew York, NY 10065United States of America

56, Rue de MoillebeauPO Box 434, 1211Geneva 19, Switzerland

 

 

 

 

Pakistani Christians and members of civil society groups call on the Pakistani government and the international community to adopt appropriate steps to guarantee religious freedom in the country and protect the rights of minorities. Here is an 11-point list of demands to achieve an open and multi-confessional society where every individual is protected irrespective of caste, sex or religious creed.

 

-         The speech made by Muhammad Ali Jinnah on 11 August 1947 to the first Constituent Assembly of Pakistan should become an integral part of the constitution.

 

-         The constitution should define Pakistani society as multi-confessional.

 

-         The state should guarantee equal opportunities and equal rights to all its citizens, irrespective of faith, caste or religious creed.

 

-         Political parties should incorporate minorities and include members from religious groups in the various electoral colleges in accordance with their size.

 

-         The government should repeal Sections 295-B and 295-C of the Pakistan Penal Code because they are a source of constant fear and insecurity for religious minorities.

 

-         Laws based on the Sharia should not apply to non-Muslims.

 

-         Textbooks should be rewritten so that sections that fuel interfaith hatred are eliminated. Compulsory religious education should become optional in educational institutions.

 

-         Provision should be made so that students and prison inmates from religious minorities can obtain extra marks now available to Muslim students who memorise the Qur‘an (hafiz-e-Qur‘an) since it gives the latter extra credits useful for university entry or sentence reduction, at the expense of Christians. Alternatively, no concession should be made based on religion.

 

-         Minorities should be given equal space in media regarding religious programming and issues important to them.

 

-         Measures should be taken to rehabilitate bonded labourers working in the agricultural sector, small industry and brick kilns.

 

-         A new population census should be carried out with careful focus on finding the actual size of religious minorities in order to give them proportional representation in the country’s affairs.