Księżom coraz trudniej wjechać do Izraela

Zdaniem jej korespondenta przyczyną tych działań jest objęcie ministerstwa spraw wewnętrznych przez przedstawicieli fundamentalistycznej partii Szas. Głównym postulatem programowym tego ugrupowania jest przepojenie wszelkich sfer życia państwa i jego obywateli wartościami płynącymi z żydowskiego prawa religijnego - Halachy.

Jak zaznacza agencja Asianews odmowa wiz dla księży i zakonników oraz skracanie ich ważności dotyczy nie tylko osób z krajów arabskich, ale także Europejczyków i Afrykańczyków. Co najmniej dwóch księży pochodzących z Czarnego Lądu nie otrzymało wiz. Wielu kapłanom europejskim, którzy od wielu lat mieszkają i pracują w Ziemi Świętej skrócono ważność wiz pobytowych z dwóch lat do jednego roku. Dzieje się tak pomimo trwających od kilkunastu lat negocjacji watykańsko-izraelskich i zapowiadanej na 10 grudnia sesji plenarnej komisji dwustronnej. Ma ona tym razem obradować w Watykanie. Trudno jednak określić, kiedy zostaną uzgodnione wszystkie kwestie dotyczące podatków i majątku Kościoła katolickiego.

Asianews odnotowuje, że państwo Izrael na przestrzeni 60 lat swego istnienia zaostrza politykę wizową wobec księży katolickich. Początkowo mogli oni uzyskać prawo rezydencji (chociaż nie obywatelstwa). Następnie konieczne było uzyskanie wiz pobytowych, które trzeba było odnawiać co jakiś czas. W pierwszym okresie wydawane były na pięć lat, a następnie na dwa lata w przypadku Europejczyków i na rok wobec obywateli państw arabskich.

Włoska agencja misyjna podkreśla, że kwestia wiz dotyczy w gruncie rzeczy poszanowania przez Izrael międzynarodowego charakteru Ziemi Świętej. Jednocześnie donosi, iż władze kościelne są głęboko zaniepokojone aktualną sytuacją wizową. Obawiają się jednak podnoszenia alarmu, gdyż mogłoby to odbić się negatywnie na istniejących w Izraelu instytucjach katolickich.

Negocjacje watykańsko-izraelskie, dotyczące m. in. kwestii wizowych oraz spraw podatkowych i majątkowych Kościoła w Ziemi Świętej trwają już od ponad 15 lat. Kościół chce uzyskać prawne potwierdzenie dla swych historycznych zwolnień podatkowych, osiągniętych jeszcze w 1948, gdy powstawało Państwo Izrael oraz na zachowanie swego dziedzictwa historycznego. Liczy również na odzyskanie przynajmniej niektórych skonfiskowanych przez Izrael dóbr lub na zadośćuczynienie za nie, np. kościoła-sanktuarium w Cezarei, przejętego przez państwo w latach pięćdziesiątych a następnie zrównanego z ziemią. Za szczególnie ważne dla bezpieczeństwa miejsc świętych, należących do Kościoła, przedstawiciele watykańscy uważają zapewnienie, że ewentualne spory będą rozstrzygane przez sądy izraelskie zgodnie z prawem, a nie, jak to się zdarza obecnie, przez polityków w sposób całkowicie poufny.