Św. Jadwiga pokazuje nam, że nie ma życia na próbę

- "Ja jestem światłością świata, kto idzie za Mną, będzie miał światłość życia" - te słowa bardzo dobrze oddają charakter dzisiejszego święta - mówił na początku bp Jacek Kiciński. Podkreślił, że zarówno na dzisiejszą liturgię słowa, jak i na św. Jadwigę możemy spojrzeć przez pryzmat trzech słów: powołanie, namaszczenie i posłanie.

- W bulli kanonizacyjnej czytamy: "Cieszy się wielce Kościół, kochająca Matka (...). A to dlatego, że okazuje się, iż w świecie, chylącym się ku wieczorowi, odnalazł bezcenną perłę, niewiastę dzielną. (...) Niewiastę tę winno się wszędzie wywyższać za jej zasługi. Nie godzi się bowiem, aby tę, którą opromieniła sława tak wielkiej cnoty, dłużej skrywać pod korcem (...)". Jakże wymowne są te słowa - zaznaczył.

Podkreślił, że powołanie św. Jadwigi jest szczególnym darem Opatrzności Bożej dla wierzących. I to powołanie do świętości, wybranie, namaszczenie i posłanie ma wymiar ponadczasowy, bo jest aktualne i dzisiaj. - Spoglądając na życie św. Jadwigi łatwo możemy zauważyć, że to Boża kobieta - żona, matka, wdowa, to dzielna niewiasta, którą wybrał Pan - dodał.

Zauważył, że jako żona i matka z czułością troszczyła się o dom i o rodzinę. - Wraz ze swoim mężem Henrykiem (Brodatym - przyp. red.) prowadziła życie na wskroś religijne. Przyszedł moment, że w małżeństwie złożyli ślub czystości. To świadczy, jak wielką darzyli miłością Boga. Po śmierci męża zamieszkała w trzebnickim klasztorze, prowadząc życie ubogie i skromne. Św. Jadwiga była zafascynowana duchowością św. Franciszka. Jako księżna zyskała na Śląsku wielką sympatię wiernych, pomagając polskiej ludności. Była obdarzona wieloma zdolnościami, takimi jak: prowadzenie gospodarstwa domowego, prace ręczne, posługa chorym i cierpiącym; znała doskonale Pismo Święte i właśnie w jego świetle spoglądała na życie codzienne. W świetle słowa Bożego rozwiązywała ludzkie problemy - opowiadał ksiądz biskup.

Dodał, że św. Jadwiga to kobieta, której życie charakteryzowało się prawością, sprawiedliwością, prawdą. W ten sposób stała się przedłużeniem Chrystusowej obecności na ziemi śląskiej. - Czuła się powołana, namaszczona i posłana. Prowadziła życie skromne, a w biednych i ubogich widziała Chrystusa opuszczonego, dlatego niosła im Go każdego dnia. Niosła także Maryję, opiekunkę ubogich, sierot i nieszczęśliwych - wyjaśniał.

Bp J. Kiciński przypomniał, że Jadwiga zmarła w opinii świętości i zaledwie 19 lat po jej śmierci zaczęły się starania o jej kanonizację, a jej kult bardzo szybko rozszerzył się na wiele krajów Europy i świata. - Żyjemy w XXI w. i w dzisiejszym świecie również przeżywamy trudności, ale także kryzys trwałych wartości. Jak mówi ojciec święty Franciszek, dzisiejszy człowiek żyje kulturą tymczasowości. Rodzi się styl życia, zwany "życiem na próbę" - zwracał uwagę.

Przekonywał, że w tym kontekście św. Jadwiga nabiera szczególnego znaczenia, a jej życie staje się dla nas wzorem i przykładem. - Idąc za słowami bulli kanonizacyjnej, możemy powiedzieć, że i dzisiaj, w świecie chylącym się ku wieczorowi, św. Jadwiga staje się promieniem Bożej miłości. Bo właśnie ona przypomina, na czym polega powołanie, co znaczy namaszczenie i co znaczy posłanie. Św. Jadwiga pokazuje nam dziś, że życie jest wielkim darem Boga, jest jedyne i niepowtarzalne i niezależnie od okoliczności, trudu i cierpienia, to postawa wierności wobec Boga, Kościoła i człowieka daje radość i wolność. Pokazuje nam, że nie ma życia na próbę, że życie jest wielkie i wspaniałe i jest wielkim darem Boga - mówił. - Pokazuje nam, że jej wiara, wierność i świadectwo są aktualne również dziś.

Zobacz zdjęcia z Mszy św.

Zobacz zdjęcia z koncertu.

Posłuchaj całej homilii:

Czytaj także:

• Jej blask nie blednie od wieków