Troska o najmłodszych migrantów

Zdaniem abp Agostino Marchetto, sekretarza Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących, w Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy warto zastanowić się nad tułaczym losem dzieci i specyfiką ich dramatycznego doświadczenia. Dzielą je one na ogół z dorosłymi, którzy uchodzą przed wojną, prześladowaniem czy nędzą.

Powody, dla których nieletni opuszczają swój kraj są niemal takie same jak w wypadku dorosłych. A zatem może to być ucieczka przed wojną, przemocą, prześladowaniami na tle etnicznym czy religijnym. Są też i inne powody, kiedy nie ma bezpośredniego zagrożenia życia, ale nie ma też perspektyw na godne życie dla siebie czy bliskich. W wypadku nieletnich w grę wchodzą jeszcze inne dodatkowe czynniki. Kiedy nie ma szans na migrację oficjalną, nieletni mogą migrować nielegalnie. Nieletniego bez opiekuna, nie można bowiem odesłać z powrotem.

W takich sytuacjach staje się on nadzieją niekiedy dla całej rodziny, która może go wręcz zachęcać do opuszczenia kraju. Stąd też szczególne trudności, na jakie tu napotyka. Ten, kto decyduje się na nielegalną migrację, by pomóc swej rodzinie czuje presję psychologiczną, wie, że nie może zawieść. Dlatego jest gotowy znieść niesprawiedliwość, przemoc, złe traktowanie, byle tylko otrzymać pozwolenie na pobyt czy wykształcenie, co pozwoli mu dobrze zarabiać i wysyłać pieniądze do domu. Ten natomiast, kto migruje z rodziną, jest zmuszony żyć i wzrastać w dwóch kulturach: rodzimej i goszczącego go kraju. W takich sytuacjach integracja jest bardzo trudna. Wymaga kompetentnej i cierpliwej pomocy.