Parafia w zlaicyzowanym otoczeniu

Sakramenty na pierwszym miejscu

Eucharystia jest duszą tej parafii. Charakterystyczną cechą niedzielnych Mszy świętych są wprowadzenia, które ułatwiają wiernym głębsze uświadomienie treści czytanych fragmentów Pisma świętego. Perspektywę, w jakiej realizuje się działania w parafii, jest teocentryczny wymiar wspólnoty parafialnej. Musi on być stale widoczny i czytelny dla wiernych. Na pierwszym miejscu stawia się głoszenie słowa Bożego, sakramenty święte i modlitwę. Parafia bowiem jest przede wszystkim Kościołem, który wielbi Pana, uznaje Jego majestat. Budowanie wspólnoty parafialnej odbywa się tu w realiach współczesnego wielkiego miasta, w świecie, w którym dominuje anonimowość, egocentryzm i silny indywidualizm.

Światły katolik żyjący dziś w świecie komputerów potrzebuje autentycznej wiedzy o Bogu, a nie mglistego, utkanego często z subiektywnych przeżyć i doznań pojęcia o Nim i całej wierze. W trosce o dobry poziom wiedzy religijnej organizujemy w Parafii cykle spotkań na temat np. liturgii Mszy świętej, hermeneutyki chrześcijańskiej, etyki chrześcijańskiej.

Katecheza jest rozumiana jako całość wysiłków w parafii, które mają ludzi wychowywać do zjednoczenia z Chrystusem, maja pomóc w odkrywaniu i kształtowaniu ich tożsamości chrześcijańskiej. Główną rolę w realizowaniu celu, jakim jest wprowadzanie w życie chrześcijańskie, pełnią sakramenty. Trzeba było przywrócić im właściwe miejsce w procesie inicjacji chrześcijańskiej. Są one bowiem środkami, etapami na drodze, inspirującymi proces nawracania się człowieka, pogłębiania jego wiary, wewnętrznego doskonalenia się i stawania w sposób odpowiedzialny członkiem Kościoła. Pozwala to eliminować zjawisko konsumpcyjnego podchodzenia do sakramentów i redukowania ich do poziomu obrzędów, które nie sprzyjało zakorzenieniu się u młodych ludzi przekonania o potrzebie życia chrześcijańskiego na co dzień i w istnieniu obowiązków wynikających z przynależności do wspólnoty wierzących. Dlatego kładziemy nacisk na uświadamianie, że chodzi o jedność procesów wtajemniczenia chrześcijańskiego, o wejście w pewnego rodzaju inicjacyjny dynamizm, który daje szansę kształtowania siebie według wzoru Chrystusa.

Właściwe rozumienie tych spraw jest możliwe dzięki dobrej współpracy duszpasterzy z rodzicami i z chrzestnymi podczas całego procesu inicjacji chrześcijańskiej powierzonych im przez Boga dzieci i młodzieży. W ten sposób dokonuje się tez katecheza dorosłych, a służą jej liczne listy napisane przeze mnie, jako proboszcza, do parafian – rodziców na temat konieczności właściwego przygotowania się w rodzinie do chrztu dziecka i odpowiedzialności za wybór na chrzestnych osób, które dają swoim życiem ( i postawą wobec Boga ) świadectwa prawdzie.

Młodzież w centrum uwagi

Dużo uwagi i pracy poświęcamy przygotowywaniu młodzieży do sakramentu bierzmowania, gdyż musi on być wynikiem świadomego wyboru przynależności do Chrystusa i do Jego Kościoła. Bywało często tak, że to ksiądz musiał udowadniać brak gotowości kandydata do przyjęcia tego sakramentu, nasi wierni już są przekonani, że on sam powinien dowieść, że jest na odpowiednim poziomie wiary i dlatego Kościół może mu udzielić bierzmowania.

Ważne jest, by nie tracić z pola widzenia prawdy, że przygotowanie do pierwszej spowiedzi i do pierwszego pełnego uczestnictwa w Eucharystii rozpoczyna się od sakramentu chrztu i powinno się realizować w różnych sytuacjach życia młodego człowieka.

Sakramenty święte pełnią w Kościele rolę wspólnototwórczą. Na poziomie czterech pierwszych możliwe i wskazane jest współdziałanie z dziećmi, ich rodzicami, chrzestnymi i całymi rodzicami na etapie przygotowania do nich, celebrowania ich oraz rozumienia i korzystania z owoców tych sakramentów w życiu osobistym, rodzinnym i społecznym.

Dobrą praktyką wydaje się utrzymywanie kontaktu z młodymi ludźmi, którzy przeszli etapy inicjacji chrześcijańskiej. Po przyjęciu sakramentu bierzmowania są ich włączani w działania na rzecz wspólnoty parafialnej i tworzą oni oraz z ich rodzice fundament parafialnego życia wiary.

Dla tak uformowanych młodych ludzi kolejnym etapem i pomocą na drodze do pełnej dojrzałości chrześcijańskiej jest duszpasterstwo dla młodych małżeństw. Dzięki temu, tworząc własne rodziny, czynnie i chętnie włączają się w proces wprowadzania swoich dzieci w tajemnice naszej wiary i do wspólnoty Kościoła Chrystusowego.

W ten sposób zamyka się krąg: ukształtowane przez parafię dzieci przy pomocy swych rodziców stają się coraz bardziej świadomymi młodymi ludźmi, którzy następnie zadbają o kształtowanie własnych latorośli w duchu wiary wyznawanej w ramach Kościoła.

Właściwa formacja czyni ich zdolnymi do rozumienia i odczuwania potrzeby podejmowania wszelkich działań dla dobra innych ludzi, m. In. dla ludzi starszych z naszej parafii. Łączenie Słowa z życiem dla innych, wyraża się w otwarciu się na ludzi ubogich i cierpiących niedostatek, a także na bogatych, którzy potrzebują, by ktoś ich serca otworzył.

Wspólnota wiary i modlitwy

Wspólnota parafialna jest wspólnotą wiary i modlitwy. W związku z tym prowadzona jest u nas nauka medytacji, przywrócona tez została tradycja nieszporów, odprawianie raz w miesiącu nieszporów żałobnych.

Po to, by spotkanie człowieka z Bogiem w akcie pokutnym mogło odbywać się w odpowiednich warunkach gwarantujących szczególne skupienie i wyciszenie oraz dialog ze spowiednikiem, uczyniliśmy z kaplicy dolnej Kaplicę Radosnego Pojednania z Bogiem i przystosowaliśmy ją do celebracji sakramentu pojednania i pokuty.

Odtąd przed Chrystusem rozpiętym na krzyżu w dowód największej miłości Boga do człowieka, egzaminując swe sumienie z wierności wobec prawd ewangelicznych zawartych w leżącym na pulpicie Piśmie Świętym, każdy może rzetelnie dokonać oczyszczenia u kratek konfesjonału i odnowić swą więź z Panem życia i śmierci. Tym samym zobowiązuje to wszystkich do większej dbałości i staranności w przystępowaniu do tego sakramentu, a jednocześnie pozwala lepiej korzystać z jego owoców.

W naszym kościele ksiądz siada w konfesjonale również w soboty wieczorem i w przeddzień większych świąt, co umożliwia wiernym przygotowanie się do pełnego udziału w niedzielnej i świątecznej Mszy świętej.

Odpowiedzialni świeccy

W parafii świeccy są wezwani do uświadomienia sobie odpowiedzialności za Kościół. Mogą to czynić aktywnie działając w radach parafialnych: duszpasterskiej i powołanej do spraw ekonomicznych.

Parafialna rada duszpasterska ma podwójne fundamentalne znaczenie: z jednej strony jest symbolicznym obrazem braterstwa i wspólnoty Kościoła parafialnego, a z drugiej strony stanowi narzędzie wspólnych decyzji duszpasterskich.

W wypełnianiu obowiązku przewodzenia, za który proboszcz bierze osobistą odpowiedzialność, jest on aktywnie wspomagany przez organy doradcze. Muszą one jednak pozostać wierne swojej funkcji jako doradcy. Należy wystrzegać się wszelkich form, które w rzeczywistości mogą prowadzić do ograniczenia autorytetu kapłana – proboszcza jako przewodnika. Wtedy zafałszowaniu uległaby także tożsamość samej wspólnoty parafialnej.

Rada duszpasterska troszczy się o angażowanie, wysłuchanie i informowanie całej wspólnoty, jeśli chodzi o zasadnicze kwestie duszpasterskie związane z życiem parafii. Członkowie rady duszpasterskiej ciągle przybliżają księżom świat życia ludzi.

Prace rady do spraw ekonomicznych wpisują się w kierunki działań duszpasterskich nakreślone przez radę duszpasterską, której rada do spraw ekonomicznych składa coroczne sprawozdanie z wykonania budżetu.

W naszej parafii należące do rady osoby działają w kilku sekcjach: organizacyjno-gospodarczej, pozyskującej fundusze dla parafii, edukacyjno-kulturalno-oświatowej, charytatywnej i zajmującej się utrzymywaniem kontaktów z otoczeniem parafii, promocją i informacja.