Uroczystości ku czci św. Stanisława

Już za miesiąc w Warszawie błogosławionym zostanie ogłoszony Sługa Boży ks. Jerzy Popiełuszko. „Z jego śmierci wyrosło dobro, tak jak z Krzyża zmartwychwstanie” – powiedział o nim Jan Paweł II.
Ks. Popiełuszko jest wzorem miłości Boga, Ojczyzny, oddania drugiemu człowiekowi. Miał ogromny autorytet, bo realizował kapłaństwo w sposób autentyczny. Życiem i śmiercią potwierdził, że Pan Bóg jest najważniejszy. Był chrześcijaninem wielkiego ducha, utwierdzonym mocą miłości i mądrością wiary. Głosił z niezwykłą mocą społeczną naukę Kościoła. Oto pasterz dobry.
W Tarnowie spisano prawie trzy tysiące nazwisk księży i alumnów, którzy zginęli w obozach koncentracyjnych, łagrach sowieckich, jako zesłańcy na Wschodzie. 29 kwietnia, w Dniu Męczeństwa Duchowieństwa Polskiego, przez prawie 7 godzin odczytywano te wszystkie nazwiska. Oto dobrzy pasterze.
Wspomniane przykłady kapłanów gotowych oddać życie za powierzone im owce, napawają optymizmem i niosą nadzieję dla Kościoła. Ale zdarza się, że kapłaństwo bywa problemem dla samych kapłanów, jak i dla Kościoła. Całego Kościoła.
Świętość całego Kościoła zależy bowiem w dużym stopniu od świętości kapłanów. Nie ma Kościoła bez kapłanów. Dlatego my, kapłani, bardzo prosimy o modlitwę w intencji powołań i naszej osobistej świętości.
Na Jasnej Górze 1 maja 2010 roku polscy księża zawierzyli siebie Chrystusowi Najwyższemu Kapłanowi przez wstawiennictwo Maryi, Królowej Kapłanów.
Prosiliśmy z wiarą: „Pomóż każdemu z nas być pasterzem dobrym, czyli przyjacielem życia, udostępniającym owcom dostęp do Jego źródeł.
Pomóż pokornie i ufnie naśladować Ciebie, Dobrego Pasterza, w trosce o całe stado, zwłaszcza o owce słabe i poranione. Zawierzamy Ci nasz lud, nasze czasy i nas samych, prosząc o dary Twojego Ducha, zwłaszcza rady i męstwa”.

IV.
Bracia i Siostry!
Najwyższym Pasterzem naszych dusz jest Jezus. Wyłącznie On może powiedzieć: „Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10,29).
Obok Jezusa, Najwyższego Pasterza Kościoła, są także ci, których on sam ustanowił pasterzami i posłał na świat, aby głosili Jego Ewangelię. Piotrowi powiedział: „Paś owce moje” (J 21,16). To polecenie dotyczy wszystkich uczniów Chrystusa. Żaden chrześcijanin nie może cofnąć się przed tym zadaniem i powiedzieć za Kainem: „Czy ja jestem stróżem brata mego?” (Rdz 4,9). Nie wolno nam zachować się jak sługa z przypowieści ukrywający pod ziemią talent, który powinien był puścić w obieg i pomnożyć (Mt 25,25).

Bycie przewodnikiem duchowym dla ludzi jest posługą, która dotyczy Kościoła jako całości, ale dotyczy także poszczególnych ludzi i wspólnot.
Rodzice są przewodnikami duchowymi dla swoich dzieci, pracodawcy dla pracowników, nauczyciele dla uczniów, mający władzę dla podwładnych. Do każdego w jakimś zakresie odnosi się nakaz prowadzenia powierzonych sobie ludzi na wzór Jezusa – Dobrego Pasterza.
Współczesny świat potrzebuje chrześcijan, którzy wyjdą ze swoich domów i kościołów i udadzą się na otwarte przestrzenie ojczyzny, aby poświęcać swój czas na głoszenie prawdy Ewangelii.
Święty Stanisławie, biskupie i męczenniku, pasterzu Kościoła Krakowskiego i patronie naszej ojczyzny, pomóż nam - kapłanom i osobom konsekrowanym, zrozumieć nieprzemijającą moc Chrystusowego Kapłaństwa. Pomóż nam pozostać wiernymi sługami, jak Ty sam byłeś wierny Chrystusowi, Kościołowi i ojczyźnie do ostatnich dni Twego życia.
Prośmy też za Twoim wstawiennictwem, aby nie zabrakło wiernych świeckich gotowych odważnie, z oddaniem i z mocą naśladować Jezusa - Dobrego Pasterza Chodzi o odpowiedzialność za bliźnich, za kształt ojczyzny, za zbawienie świata.

Amen.