Ziemia Święta = podróż życia

KAI: Czy można powiedzieć, że trwa właśnie sezon pielgrzymkowy?

– Nie, sezon pielgrzymkowy dzieli się na dwa okresy: od marca do czerwca i od września do połowy listopada. Jesteśmy więc pomiędzy dwoma sezonami. Uwarunkowane jest to przede wszystkim temperaturami i warunkami atmosferycznymi. Celem pielgrzymek są głównie kraje śródziemnomorskie, dlatego też 40-stopniowa temperatura w środku lata nie byłaby komfortowa do zwiedzania, tak samo jak pora deszczowa, która w wielu krajach Bliskiego Wschodu zaczyna się w połowie listopada.

KAI: A zatem okresy te nie pokrywają się z czasem wakacyjnym, urlopowym w Polsce...

– Nie, nie pokrywają się. Jednak pielgrzymki różnią się od wyjazdów turystycznych okresem planowania. Nie są to wyjazdy last minute. Pielgrzymkę do Ziemi Świętej planuje się zazwyczaj z dużym wyprzedzeniem. Jest to podróż, do której trzeba dojrzeć, przygotować się do tego wyjątkowego przeżycia. Trasy pielgrzymkowe nie są też długie, na przykład Ziemia Święta z Jordanią i Egiptem – to 13 lub 15 dni, ale zazwyczaj tradycyjna trasa zajmuje 8 dni.

KAI: Jakie są najpopularniejsze kierunki pielgrzymkowe w tym roku? Czy w ogóle można mówić o modzie w tej dziedzinie?

– Jeśli spojrzeć na mapę świata z zaznaczonymi miejscami świętymi, to jest ona bardzo gęsta. Kult religijny rozwijał się w nich bardzo różnorodnie, jednak nie można powiedzieć, że panuje jakaś moda na pielgrzymowanie do nich. Kierunki biblijne są niezmiennie popularne, a ranga miejsc jest stała. Są sanktuaria, które ludzie zawsze chcieli zobaczyć, ale dopiero od niedawna dostęp do nich jest łatwiejszy, jak w przypadku Fatimy. Dzięki bezpośrednim połączeniom lotniczym do Lizbony pielgrzymka nie zajmuje już 17dni, nie ma konieczności przemierzania autokarem Francji i Hiszpanii, teraz wystarczy kilka godzin.

KAI: Jakie inne okoliczności sprzyjają popularności danego miejsca świętego?

– Zdecydowanie jubileusze i ogłoszone przez Stolicę Apostolską okresy wzmożonego kultu świętych. W grudniu zeszłego roku zaczął się Rok Świętego Jakuba, dlatego w tym roku wiele ludzi pielgrzymuje do Santiago de Compostela w Hiszpanii łącząc to z odwiedzeniem Sanktuarium w Fatimie. Zakończony niedawno rok kapłański przyczynił się do częstszych wyjazdów do sanktuarium w Ars, związanego ze Świętym Janem Marią Vianney’em. Każdy rok ma swoja specyfikę. W roku świętego Pawła pielgrzymowano śladami tego apostoła po Grecji. W tym roku z kolei Turcja jest międzynarodową stolicą kultury i zapewne nasili się ruch pielgrzymkowy do tego kraju.

KAI: Czy pielgrzymkę do Ziemi Świętej można nazwać „podróżą życia”?

– Zdecydowanie tak, nic się w tej kwestii nie zmienia. Dlatego wybierają się na nią głównie osoby w dojrzałym wieku, nastawione na przeżycia duchowe. Chcą poznać lokalną kulturę, historię Ziemi Świętej, ale przede wszystkim odwiedzić miejsca związane z historią zbawienia. Oczywiście w programie są też miejsca atrakcyjne pod kątem turystycznym. Od lat sprawdza się program łączony z wypoczynkiem nad morzem martwym. W tym roku zgodnie ze statystykami Ministerstwa Kultury Izraela ma być jeszcze więcej pielgrzymów niż w latach ubiegłych.

KAI: Czy zatem można usystematyzować rangę miejsc pielgrzymkowych?

– Pielgrzymki można podzielić ze względu na rodzaj miejsca i charakter trasy. Pierwszą grupę tworzą miejsca związane z życiem Jezusa i historią zbawienia, takie, gdzie namacalnie można doświadczyć miejsc biblijnych (Izrael, Jordania, Syria, Liban, Grecja, Turcja). Druga grupę tworzą sanktuaria maryjne np. europejskie Lourdes, Fatima, La Salette oraz Guadalupe w Meksyku. Kolejne kierunki pielgrzymkowe to szlaki misyjne apostołów: św. Pawła w Grecji, Turcji, na Malcie i Cyprze lub św. Jakuba w Hiszpanii. Ostatnią grupę tworzą miejsca związane ze świętymi lokalnymi. Kult Ojca Pio przyniósł niezwykłą popularność pielgrzymkom do San Giovanni Rotondo.