Jan Paweł II – Papież Świętości

Po 455 latach, podczas których biskupem Rzymu zawsze był Włoch, wybrano na Stolicę Piotrową pierwszego Polaka – Karola Wojtyłę. Juliusz Słowacki pisał o „Słowiańskim Papieżu” i przepowiednia spełniła się w 1978 roku. Jan Paweł II zastąpił na Stolicy Piotrowej Jana Pawła I, który zmarł po 33 dniach swojego pontyfikatu. Wielki Polak, Kardynał Stefan Wyszyński przewidział, że właśnie Jan Paweł II wprowadzi Kościół w III Tysiąclecie.

Jan Paweł II był papieżem Soboru Watykańskiego II i w tym duchu ewangelizował i nauczał wszystkie narody, a będąc personalistą niejednokrotnie podkreślał, że „drogą Kościoła jest człowiek” (Redemptor Hominis).

Osoba zawsze znajdowała się w centrum nauczania Papieża, który też zwracał uwagę, że „człowieka nie można zrozumieć bez Chrystusa”. Ojciec Święty podkreślał, że chrześcijaństwa i Kościoła nie wolno wypchnąć ze sfery życia publicznego. Chrześcijanie powinni nieść Dobrą Nowinę całemu światu, gdyż wyzwolenie człowieka dokonuje się właśnie w Bogu, który jest Prawdą.

„Nie bójcie się. Otwórzcie drzwi Chrystusowi! Granice państw, systemów ekonomicznych, szerokie dziedziny kultury. Nie bójcie się. On jeden wie... Człowieka nie sposób zrozumieć bez Chrystusa” – powiedział Jan Paweł II tuż po wyborze na Stolicę Piotrową.

Swoje posługiwanie zawierzył Maryi, przyjmując za dewizę Totus Tuus (Cały Twój).

Papież zwracał uwagę, że Europa podzielona po II wojnie światowej na dwa obozy: Wschód i Zachód powinna „oddychać dwa płucami” i jedność kontynentu jest warunkiem jego dalszego rozwoju. Upadek komunizmu, który symbolizowało rozebranie muru berlińskiego, zapowiadał spełnienie pragnienia Papieża-Polaka, który też zwracał uwagę, że w procesie integracji Europy ważną rolę powinna spełniać religia.

Ruch ekumeniczny powinien odegrać ważną rolę w procesie odnowy i „powrotu do czystego, duchowego źródła chrześcijaństwa przed jego podziałem”. Dialog międzyreligijny, otwarcie na niewierzących i odwaga wyznania win Kościoła to tylko niektóre z dokonań Jana Pawła II. Nie przypadkiem w trakcie tego pontyfikatu doszło do rehabilitacji Jana Husa czy Galileusza.

Ojciec Święty był największą osobowością medialną wszechczasów, a z mediów uczynił bezpośrednie narzędzie komunikowania. Papież potrafił mówić do ludzi w każdym wieku, przełamywał wszelkie bariery: językowe, kulturowe czy ideologiczne. Młodzież szczególnie pokochała Jana Pawła II, któremu też zawdzięcza Światowy Dzień Młodzieży.

Papież odbył w sumie 104 podróże zagraniczne. Pontyfikat Jana Pawła II trwał 9666 dni i jest trzecim pod względem długości (po pontyfikatach: Świętego Piotra i Błogosławionego Piusa IX). W trakcie pontyfikatu Jana Pawła II rozpoczęła się „wiosna Kościoła”, o czym świadczą liczne beatyfikacje i kanonizacje. Ojciec Święty beatyfikował 1338 osób i kanonizował 482 osoby.

Obecnie czekamy na beatyfikację Wielkiego Papieża.

Następca, papież Benedykt XVI otworzył 13 maja 2005 roku proces beatyfikacyjny Jana Pawła II, udzielając dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania od śmierci kandydata. Formalnie proces rozpoczął się 28 czerwca 2005 roku, a postulatorem procesu został polski ksiądz Sławomir Oder.

Dnia 2 kwietnia 2007 roku zakończyła się faza diecezjalna procesu, a 19 grudnia 2009 roku papież Benedykt XVI podpisał dekret o heroiczności cnót Jana Pawła II.

Jeżeli cud uzdrowienia francuskiej zakonnicy Marie Simon-Pierre z choroby Parkinsona zostanie uznany do grudnia tego roku, to w ciągu miesiąca będą się mogli nim zająć teologowie i kardynałowie i dekret o cudzie „prawdopodobnie na wiosnę trafi na biurko papieża” – poinformował kilka dni temu na łamach „Il Giornale” watykanista tego dziennika, Andrea Tornielli.

Zatem Santo Subito może spełnić się już w przyszłym roku.