Zmarł abp Edmund Piszcz

Urodził się 17 listopada 1929 r. w Bydgoszczy. Liceum ogólnokształcące ukończył w 1950 r. w Olsztynie i po uzyskaniu matury wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Chełmińskiej w Pelplinie. Święcenia kapłańskie przyjął 10 maja 1956 r. Po święceniach pracował jako wikariusz przy katedrze w Pelplinie.

W 1958 r. rozpoczął studia z historii Kościoła w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie uzyskał stopień doktora na podstawie pracy: „Geneza i przebieg toruńskiego Colloquium Charitativum za Władysława IV w 1645 roku”.

Po powrocie z Lublina został wykładowcą historii Kościoła oraz języków łacińskiego i niemieckiego w pelplińskim semiarium, dyrektorem miejscowego Archiwum Diecezjalnego, a dwa lata później prefektem w seminarium.

3 kwietnia 1982 r. św. Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym chełmińskim. Sakrę biskupią przyjął 20 maja 1982 r. z rąk abp. Józefa Glempa. Jego zawołaniem biskupim były słowa zaczerpnięte z listu św. Jana: „Miłujmy czynem i prawdą”.

28 listopada 1985 r. został administratorem apostolskiego sede plena diecezji warmińskiej, a od 22 października 1988 r. pełnił urząd biskupa warmińskiego. Po reformie administracyjnej Kościoła w Polsce w 1992 r. papież mianował go pierwszym arcybiskupem metropolitą warmińskim.

W Konferencji Episkopatu Polski pełnił funkcje jako przewodniczący Rady ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek oraz Zespołu ds. Kontaktów z Kościołem Ewangelicko-Augsburskim, członek Zespołów ds. Kontaktów z Polską Radą Ekumeniczną oraz ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Niemiec. W latach 1983-1995 był przewodniczącym Komisji Episkopatu Polski ds. Misji. Zasiadał w Radzie Głównej Konferencji Episkopatu Polski, a w latach 1989-1994 watykańskiej Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów.

Podczas jego posługi pasterskiej na Warmii został wybudowany nowy gmach seminarium „Hosianum” w Olsztynie. Przygotował pielgrzymkę św. Jana Pawła II w 1991 r. oraz odpowiadał za reorganizację struktur kościelnych po utworzeniu metropolii warmińskiej.

Powołał do istnienia wiele instytucji m.in. domy samotnej matki, Archidiecezjalne Centrum Charytatywne im. Jana Pawła II „Caritas” w Olsztynie, przedszkole diecezjalne.

Podjął starania, by pięć świątyń warmińskich otrzymało od Stolicy Apostolskiej godność bazyliki mniejszej. Ustanowił wiele sanktuariów diecezjalnych.

W 2006 r. przeszedł na emeryturę. Do ostatnich dni swojego życia był aktywny duszpastersko.