„Krzyż Chrystusa - znakiem chluby wierności i zwycięstwa" - list delegata KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji

Brak komentarzy: 0

Radio Watykańskie/a.

publikacja 04.09.2008 05:29

O konieczności obrony Chrystusowego krzyża w codziennym życiu przypomniał polskim emigrantom bp Zygmunt Zimowski. Delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. duszpasterstwa emigracji wystosował okolicznościowy list pasterski na święto Podwyższenia Krzyża Świętego, obchodzone w Kościele 14 września.

1. Krzyż Chrystusa największą chlubą Pierwsza z tych wielkich rocznic to dwutysięczna rocznica urodzin św. Pawła Apostoła. Ojciec Święty Benedykt XVI ogłosił 28 czerwca br. jubileuszowy Rok Świętego Pawła. Czy ta niezwykła rocznica może pomóc nam dzisiaj w refleksji nad zwycięskim charakterem Chrystusowego Krzyża? Zapewne tak, gdyż w świetle wypowiedzi Benedykta XVI, rok jubileuszowy ku czci św. Pawła to wielka szansa pogłębienia wiary Chrystusa i Jego zwycięstwo odniesione na drzewie Krzyża. Jakże mocno musiał związać się św. Paweł z tajemnicą męki i śmierci Zbawiciela na krzyżu, skoro wyznał, że gdy nawiedzał jakąś wspólnotę chrześcijan, nigdy nie czynił tego po to, by błyszczeć słowem i mądrością. Postanowił raczej, jak sam pisze w Liście do Koryntian, „nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego” (1 Kor 2, 2). Z kolei w Liście do Galatów św. Paweł wyraził to, co głęboko przeżywał w sercu: „Co do mnie, nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata” (Ga 6, 14). Drodzy Bracia i Siostry, którzy tak jak kiedyś św. Paweł, przebywacie obecnie z dala od Ojczyzny: Czy i dla Was Krzyż Chrystusa jest największą chlubą? Czy mając do wyboru pomiędzy tym światem a Chrystusem i Jego odwieczną prawdą, potraficie wybrać Chrystusa – i to Ukrzyżowanego? Czy Krzyż jest dla Was znakiem porażki, czy zwycięstwa? Życie św. Pawła i jego listy apostolskie to niewyczerpalny zbiór tego rodzaju pytań do rachunku sumienia każdego z nas. Te pytania zadaje nam jakby sam św. Paweł, czyli ktoś, kto zetknął się z tyloma nieznanymi sobie dotąd społeczeństwami i kulturami; i kto pod wpływem doświadczanych przykrości, szyderstwa i prześladowań, mógł niejeden raz zostawić na boku przyjętą przez siebie wiarę chrześcijańską. A jednak tego nie zrobił, bo autentycznie wybrał Chrystusa i w Nim odniósł zwycięstwo, mówiąc: „Nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata”. Pragnąłbym w Roku Św. Pawła odwiedzić miejsca związane z Jego działalnością ewangelizacyjną i mieszkających tam naszych Rodaków. 2. Wierność do końca Chrystusowemu Krzyżowi Umiłowani Bracia i Siostry. Drugą wielką rocznicą, która powinna stać się dla nas źródłem ważnych pytań o charakterze moralnym, to trzydziesta rocznica wyboru kard. Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową (16 października 1978 roku). Odbędą się z tej okazji liczne uroczystości w Polsce i poza jej granicami. Gorącym sercem również Polonia całego świata włączy się w tę modlitwę wdzięczności za dar pontyfikatu Jana Pawła II. Będę uczestniczył w tym dziękczynieniu w New Jersey z grupami modlitewnymi i w Waszyngtonie, dziękując Bogu za 25 lat istnienia Centrum im. Jana Pawła II oraz w Chicago.