Czego Jaś...

Jednorazowa akcja. Wiele razy słyszałem ten zarzut przygotowując wakacyjne rekolekcje dla dzieci i młodzieży. Pomyślałem o nim czytając w ostatnich dniach informacje o wydarzeniach, związanych z Tygodniem Biblijnym. Maratony, sympozja, konkursy, wspólne czytanie poszczególnych ksiąg. Do tego zaangażowani bibliści, aktorzy, nauczyciele, katecheci. Wszystko w ramach jednego tygodnia. Może z wyjątkiem Verba Sacra. Zacząłem wątpić. Co jest akcją, a co systematyczna formacją?

Wbrew dość powszechnej opinii Ruch Światło-Życie nie jest jednorazową, ograniczoną do piętnastu dni, akcją. To rozłożona na lata formacja biblijna i liturgiczna; formacja Nowego Człowieka. Jej sercem, owszem, są wakacyjne rekolekcje. Ale to serce dawno by przestało bić, gdyby nie praca w ciągu roku. Może więc warto, przy okazji Tygodnia Biblijnego zapytać, jak ta formacja w oazie wygląda.

Jak na jeden tekst zamiar niemożliwy do zrealizowania. Dlatego wspomnę o trzech, charakterystycznych dla pracy w ciągu roku, formach kontaktu ze Słowem Bożym.

Krąg biblijny i liturgiczny. Oryginalny, własny pomysł Sługi Bożego Księdza Franciszka Blachnickiego. Cotygodniowe spotkanie małej grupy, koncentrujące się wokół czytań najbliższej niedzieli. Co Bóg mówi do swojego ludu, do Kościoła i do mnie? W jaki sposób to, co zwiastuje Słowo, realizuje się w sakramentalnych znakach? Jak to wydobyć i podkreślić w śpiewach, komentarzach, modlitwie wiernych, procesji z darami czy wystroju świątyni? Można być pewnym, że w parafii, gdzie w ten sposób jest przygotowana niedzielna liturgia, nikt nie postawi zarzutu o skostnieniu, rutynie i formalizmie.

Zawieram z wami przymierze. Notatnik, przeznaczony głównie dla grup po tak zwanym drugim stopniu. Ale wielu korzysta z niego przez lata. Ma pomóc w osobistym przygotowaniu do liturgii w ramach modlitwy wieczornej. Podpowiada jak ukształtować modlitwę poranną. Wreszcie proponuje konkretne, będące odpowiedzią na Słowo Boże, postanowienia na każdy dzień. Te ostatnie były inspiracją tegorocznych propozycji na Wielki Post w naszym portalu.

Wreszcie to, co najważniejsze. W pewnym momencie każdy członek Ruchu Światło-Życie, jako zasadę swojego życia, przyjmuje Drogowskazy Nowego Człowieka. Dziś zwracamy uwagę na dwa spośród nich – piąty i szósty. „Słowo Boże stanie się dla mnie światłem życia, jeżeli będę podejmował stały wysiłek zachowania go, pójścia za nim i czynienia go słowem życia; dlatego chcę karmić się nim jak najczęściej, szczególnie przez osobiste i wspólne z braćmi studiowanie Pisma świętego” (5). „Modlitwa jest oddechem Nowego Życia, wielkim przywilejem i radością Nowego człowieka, źródłem mocy i dziełem Ducha Świętego w nas; dlatego chcę być wierny praktyce codziennego Namiotu Spotkania” (6). Stały wysiłek. Codzienna praktyka. Musisz każdego dnia wygospodarować czas. Zaplanować. I ma to być najważniejsza chwila dnia. Nie przykry obowiązek. Przywilej i radość.

Pamiętam jedne, dość burzliwe rekolekcje. Chodziło o wymóg abstynencji. Bo jak, przecież zbliżały się osiemnastki. Będą kpiny i wytykanie palcami. Ludzie, powiedział jeden ze starszych i bardziej doświadczonych animatorów, trzy imprezy i po kłopocie. Prawdziwe wyzwanie jest w dwóch słowach, dotyczących innych Drogowskazów. Stały i codziennie. Namiot Spotkania. Wspominam po latach to mocne świadectwo, wówczas studenta, dziś zaangażowanego w życie swojej parafii męża i ojca, i już nie mam wątpliwości co jest akcją, a co systematyczną formacją.