Zawsze radujcie się w Panu

Do radosnego i pełnego nadziei przeżywania Adwentu i całego okresu przedświątecznego wezwał wiernych Jan Paweł II. Jak w każdą niedzielę spotkał się on 16 grudnia na modlitwie Anioł Pański z wiernymi na placu św. Piotra w Watykanie i skierował do nich z okna swej rezydencji krótkie rozważania. Po odmówieniu modlitwy maryjnej i udzieleniu zebranym błogosławieństwa apostolskiego Ojciec Święty pozdrowił grupy pielgrzymów z różnych krajów, m.in. z Włoch, Słowenii, Polski i innych.

Oto tekst przemówienia papieskiego:

"Gaudete in Domino sempre!" - Zawsze radujcie się w Panu. Są to słowa z Listu św. Pawła do Filipian, które charakteryzują dzisiejszą liturgię. To zaproszenie do radości ma bardzo konkretny powód: Pan jest blisko - Dominus prope est. Jest to prawda znana pobożnemu Izraelicie, z której czerpie on nadzieję i pociechę. Prawda, która znajduje dopełnienie w Chrystusie. To w Nim bowiem Bóg stał się bliski każdemu człowiekowi. On jest Mesjaszem, Emanuelem, Bogiem z nami. Radość jest sercem bożonarodzeniowej Ewangelii.
Jako Matka-Nauczycielka Kościół zna lepiej niż inne instytucje trudności i cierpienia, wpisane w istnienie ludzkie. Wie dobrze, że w życiu wielu narodów i ludzi smutek przeważa nad radością, przygnębienie nad nadzieją, ale właśnie do tych kobiet i mężczyzn jest skierowane w uprzywilejowany sposób orędzie Bożego Narodzenia, Chrystus bowiem ubogim zwiastuje Ewangelię zbawienia, wolność więźniom, radość smucącym się - mówi IV Modlitwa Eucharystyczna. On jest prawdziwym wyzwolicielem człowieka, posłanym przez Boga, aby wybawić go od panowania zła i śmierci.
Z tego głębokiego i integralnego objawienia płynie radość, której Chrystus udziela swoim przyjaciołom. Radość, która podobnie jak Jego pokój, jest inna niż radość, którą daje świat - powierzchowna i ulotna. Poważne problemy, dotykające istnienia, czynią czasami trudnymi do rozpoznania te dary, które przynosi Chrystus. Zadaniem Kościoła, pouczonego przez Ducha Świętego, jest nieustanne czynienie je widzialnymi i świadczenie o ich obecności.
I dzisiaj ludzkość pragnie przede wszystkim radości i pokoju. To właśnie od nas, wierzących, zależy, byśmy przez wymowę czynnej miłości stawali się każdego dnia proroczym zaczynem w świecie pojednanym przez miłość i ożywianym radością Bożą.
Niech Najświętsza Maryja Panna, którą przyzywamy jako Przyczynę Naszej Radości, pomoże nam wiernie wypełnić naszą misję. Któż bardziej niż Ona doświadczył bliskości Boga - źródła radości i pokoju? Jej macierzyńskiej opiece zawierzamy nas samych, byśmy zawsze, ale szczególnie w obecnym czasie, byli wiarygodnymi świadkami radości Chrystusa.