Ratujmy łacinę

O stale zmniejszającej się roli łaciny w Kościele katolickim świadczy m.in. fakt, że np. na ostatnim, jak dotychczas, zgromadzeniu Synodu Biskupów w 2001 r., jedynym jego uczestnikiem, który wypowiadał się w tym języku, był kard. Janis Pujats z Rygi. Warto dodać, że jeśli pominąć hebrajski, a raczej aramejski, którymi posługiwali się Pan Jezusa i apostołowie w Ziemi Świętym, pierwszym powszechnym i urzędowym językiem Kościoła była greka, a dokładniej jej potoczna odmiana - koine (wspólna). Było to w czasie, gdy nowa religia występowała i szerzyła się przede wszystkim we wschodniej części Cesarstwa Rzymskiego, w której posługiwano się właśnie greką. Gdy jednak chrześcijanie zaczęli się pojawiać również w Rzymie i na zachodzie, do głosu doszła łacina. Jej rola szybko rosła w miarę pogłębiania się różnic między obu częściami Imperium, a gdy w połowie XI w. nastąpił podział na Kościoły Zachodni i Wschodni, w tym pierwszym niepodzielnie zapanowała łacina, podczas gdy na Wschodzie używano greki w jej odmianie bizantyńskiej, różniącej się już znacznie od języka klasycznego. W ostatnim czasie w Watykanie ukazały się dwa duże zbiory dokumentów po łacinie. Pierwszy z nich, zatytułowany "Łacina i chrześcijanie", obejmuje materiały sympozjum na temat tego języka, jakie się odbyło w Roku Wielkiego Jubileuszu 2000, drugi natomiast zawiera 28 dokumentów papieskich, w tym 9 autorstwa Jana Pawła II, poświęconych łacinie. Doceniając rolę tego języka w Kościele i jego znaczenie dla całej ludzkości, Paweł VI powołał 30 czerwca 1976 Fundację "Latinitas". Jej zadaniem jest badanie łaciny i literatury w tym języku oraz wspieranie używania tego języka współcześnie, szczególnie w Kościele. Obecnie na czele Fundacji stoi o. Anacleto Pavanetto SDB a jednym z członków Rady Kierowniczej jest Polak prał. Waldemar Turek. Fundacja wydaje czasopismo "Latinitas". Powołanie komisji, która zajmie się "promocją" łaciny w Kościele zapowiedział 23 kwietnia prefekt Kongregacji Wychowania Katolickiego kard. Zenon Grocholewski.