Zdążamy, Maryjo, ze Śląska

Chociaż pątnicy po raz 11. wędrowali jako pielgrzymka diecezjalna, to historia pielgrzymki z Gliwic sięga dramatycznego 1626 roku. „Kiedy podczas wojny trzydziestoletniej wojska duńskie generała Mansfelda oblegały Gliwice, mieszkanki tego miasta złożyły ślub, że jeśli Maryja ocali miasto, to gliwiczanie co roku będą pielgrzymować na Jasną Górę. Po tym ślubie ujrzały, jak Matka Boża otoczyła płaszczem miasto. W podziękowaniu za ocalenie, jeszcze w tym samym roku, wyruszono po raz pierwszy do Częstochowy” – wyjaśnia ks. Bernard Plucik, przewodnik pielgrzymki gliwickiej. Wśród ponad 2 tys. pątników w pielgrzymce wędrowała przez 4 dni Sonia z Gliwic. „Szłam pierwszy raz. Namówiły mnie koleżanki, ale z drugiej strony chciałam zobaczyć, jak to jest iść w pielgrzymce. Bardzo mi się podobało” – opowiada Sonia. „Jest fajna atmosfera. A poza tym czuje wewnętrzną potrzebę, żeby iść” – dodaje Klaudiusz z Tworoga, który pielgrzymował już 9. raz. Na Jasną Górę weszła także 27. Piesza Pielgrzymka Diecezji Opolskiej, w której przybyło blisko 4 tys. pielgrzymów. Wędrowali 6 dni. „Coraz trudniej jest o skupienie – mówi przewodnik pielgrzymki ks. Marcin Ogielda – Dużo wysiłku zajmuje wyciszanie i zachęta do słuchania. Chyba troszeczkę słabnie to poczucie sacrum. Jest dużo dobrych, wspaniałych, młodych ludzi, ale duch czasu niesie nieumiejętność skupienia”. Mszę św. dla połączonych pielgrzymek odprawił bp diec. gliwickiej Jan Wieczorek wraz z bpem Janem Bagińskim z Opola i 75 duszpasterzami. „Od tylu wieków Maryja z jasnogórskiego tronu przyciąga swoje dzieci na szczególne tu spotkanie – przypomniał w homilii bp Wieczorek – Jasna Góra to największy magnes w naszym kraju”. Bezpieczeństwa na trasie obu pielgrzymek strzegło kilkudziesięciu porządkowych. „Bierze się na siebie wielką odpowiedzialność, żeby nic się nie stało żadnemu pielgrzymowi – stwierdza Hubert Kolloch z miejscowości Pludry, uczestnik pielgrzymki opolskiej – W tym roku pielgrzymowanie przebiegło bardzo sprawnie. Nie było żadnego wypadku”. „Kierowcy zazwyczaj dobrze reagują na nasze chorągiewki, ale nie wszyscy – dodaje Sławek, jeden z porządkowych grupy gliwickiej – Czasem się zdarza, że ktoś nie posłucha i mimo naszych sygnałów wyjeżdża do przodu”.