Donieś Kościołowi?

Proboszcz w jednej z parafii notorycznie zmieniał kolejność obrzędów – po kazaniu była Modlitwa Wiernych a potem dopiero Wyznanie Wiary, bo mu tak było wygodnie. Drobna sprawa, ale ksiądz nie ma władzy dokonywać samowolnie nawet takich modyfikacji. A co się dzieje na mszach młodzieżowych i dziecięcych! Chaos i improwizacja, słowem totalna porażka i wychowawcza i duszpasterska. Warto, aby biskupi czasami incognito wpadli na takie celebracje – naprawdę mogą zostać zaszokowani tym, co zobaczą! Najlepszym lekarstwem na liturgiczne nadużycia byłoby upowszechnienie mszy odprawianej w rycie przedsoborowym tzw. trydenckim (sposób odprawiania mszy przed Soborem Watykańskim II – po łacinie, kapłan stoi tyłem do wiernych itp.) jako wzorzec i punkt odniesienia do wszystkich celebracji. Taka msza jest praktycznie odporna na nadużycia. Przynajmniej jedna taka msza powinna być odprawiana w każdej parafii dla tych, co się nie odnajdują w „nowinkach” i aby wszyscy mogli zapoznać się z wzorcem, mieli punkt odniesienia, jak powinna wyglądać poprawna msza. Początkowo zapewne trudno byłoby to zrobić chociażby z braku księży, którzy znają ten ryt, ale w każdej katedrze, bazylice czy większym sanktuarium taka msza bezwzględnie powinna być. Upowszechnienie tych mszy będzie swoistym testem na gorliwość duszpasterską. Pod adresem www.fidelitas.pl/nadużycia.php znajduje się estetyczny i wygodny formularz, który umożliwia wybranie diecezji, w której miało miejsce nadużycie, i szczegółowe opisanie sprawy. Można również zaznaczyć opcję wysłania skargi do odpowiednich instytucji w Watykanie. Skarga jest wysyłana listem elektronicznym na publicznie dostępne adresy diecezji i biskupa. Warto oprócz wysłania listu drogą elektroniczną wysłać go też zwykłym listem, bo zapewne w wielu miejscach posługiwanie się e-mailem nie jest na porządku dziennym. Z instrukcji Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów "Redemptionis sacramentum": 6. Skargi dotyczące nadużyć liturgicznych 183. Stosownie do możliwości każdego, wszyscy mają obowiązek wykazywać szczególną troskę o chronienie Najświętszego Sakramentu Eucharystii przed brakiem szacunku i wszelkiego rodzaju deformacjami oraz o dokładne usuwanie wszystkich nadużyć. Ten poważny obowiązek, zlecony wszystkim członkom Kościoła i każdemu z osobna, należy wypełniać z wykluczeniem wszelkiego względu na osobę. 184. Każdy katolik - kapłan, diakon czy osoba świecka - ma prawo wyrazić skargę na nadużycia liturgiczne wobec biskupa diecezjalnego lub mającego analogiczne prawa kompetentnego Ordynariusza, a także wobec Stolicy Apostolskiej, z racji prymatu biskupa rzymskiego. Jeśli tylko możliwe, wypada jednak, żeb y reklamacja lub skarga była przedstawiona najpierw biskupowi diecezjalnemu. Należy to zawsze czynić w duchu prawdy i miłości. Z Kodeksu Prawa Kanonicznego): Kan. 212 § 2. Wierni mają prawo, by przedstawiać pasterzom Kościoła swoje potrzeby, zwłaszcza duchowe, jak również swoje życzenia. § 3. Stosownie do posiadanej wiedzy, kompetencji i zdolności, jakie posiadają, przysługuje im prawo, a niekiedy nawet obowiązek wyjawiania swojego zdania świętym pasterzom w sprawach dotyczących dobra Kościoła, oraz - zachowując nienaruszalność wiary i obyczajów, szacunek wobec pasterzy, biorąc pod uwagę wspólny pożytek i godność osoby - podawania go do wiadomości innym wiernym. Kan. 213 - Wierni mają prawo otrzymywać pomoce od swoich pasterzy z duchowych dóbr Kościoła, zwłaszcza zaś słowa Bożego i sakramentów. Porozmawiaj o tym na FORUM