Niezamknięci

Jaki powinien być Kościół? Odpowiedzi na to pytanie bywają bardzo różne, często kompletnie sprzeczne. Wydaje się, że Kościół jest głęboko podzielony na różne grupy, starannie otoczone murami i murkami różnej wysokości. Czy to tylko wrażenie?

Piękną wizję Kościoła przedstawił wczoraj papież Franciszek. Mówił o Kościele otwartym na Ducha Świętego. Co to znaczy? Po pierwsze: Kościół powinien być otwarty na nowość. Nie chodzi o nowość dla samej nowości. Chodzi o to, by nie bronić się w swoich starych schematach i zabezpieczeniach, by mieć odwagę podążać za Duchem. Tam – z Nim – czeka spełnienie i radość.

Po drugie: to dobrze, że jesteśmy różni. Duch Święty daje różnorodność. Nie wolno jej ujednolicać. Nie chodzi o to, byśmy byli tacy sami. Chodzi o to, byśmy w Nim byli jedno. Ważne jest każde słowo. „W Nim” – a więc w Kosciele, nie poza nim – i „jedno” – czyli z wykluczeniem grup i podgrupek, kiszących się w swoim własnym sosie i zamkniętych na wszelką odmienność.

Różnorodność nie jest problemem. Nie jest problemem spór. Ważny jest kontakt i świadomość, że jesteśmy jedno. Razem, nie przeciw sobie. To po części odpowiedź na pytanie o podziały. Nie jest żadnym problemem obecność w Kościele wielu różnie myślących, a choćby i gorąco się spierających grup, póki nie pojawia się postawa: „to my jesteśmy prawdziwym Kościołem, nie wy”. I póki przedstawiciele różnych grup są w stanie razem przeżywać Eucharystię.

W końcu trzeci wymiar: otwarcie na misję zamiast zamknięcia się we własnym środowisku z poczuciem „lepszości”. Zadajmy sobie pytanie, czy mamy skłonność do zamykania się w sobie, w naszej grupie, lub czy pozwalamy, aby Duch Święty otwierał nas na misję – mówi papież.

Jaki powinien być Kościół? Często słyszę odpowiedzi, które pokazują tylko, czego pragnie mówiący. To ważne – w pragnieniach każdego z nas jest część prawdy. Ale Kościół jest czymś większym, niż nasze marzenia.

Takiego spojrzenia trzeba u każdego z nas, ale konieczne jest przede wszystkim u pasterzy. To ich zadaniem jest rozeznawanie charyzmatów. To oni mają wszystko badać i zachowywać co szlachetne. Choćby było niezgodne z ich osobistą – ludzką – wizją Kościoła.

Takiego Kościoła życzę nam wszystkim.