50 lat peregrynacji kopii Obrazu Jasnogórskiego

Idea wędrówki kopii Obrazu Jasnogórskiego narodziła się w okresie niezwykle trudnym dla Kościoła i Narodu polskiego. W latach 1953-1956 przebywający w więzieniu Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński opracował plan duchowego przygotowania Narodu do Jubileuszu Tysiąclecia Chrztu Polski. Istotną częścią tych przygotowań stała się peregrynacja kopii Obrazu Matki Bożej z Jasnej Góry, rozumiana jako ingres Maryi w życie codzienne społeczeństwa. Myśl o peregrynacji Jak wspomina o. Jerzy Tomziński, przeor klasztoru w latach rozpoczęcia peregrynacji, nawiedzenie jest wynikiem Ślubów Jasnogórskich złożonych w 1956 r. przez ponad milionową rzeszę Polaków. Kiedy 26 sierpnia `56 r. Cudowny Obraz Matki Bożej był niesiony w procesji po Wałach, ludzie wołali: Matko, przyjdź do nas! Matko, bądź z nami! Wtedy w gronie paulinów zrodziła się myśl o peregrynacji kopii Jasnogórskiej Ikony po parafiach Polski. Tą ideą podzielili się z przebywającym w więzieniu w Komańczy Prymasem kard. Stefanem Wyszyńskim. Zamysł wędrówki kopii Obrazu Prymas przedstawił już po pamiętnym "Październiku 1956 r." i zwolnieniu z ośrodka internowania. Ta inicjatywa była dla wszystkich ogromnym zaskoczeniem i przyjęta została początkowo z pewnym dystansem. Ostateczna decyzja w sprawie Nawiedzenia wszystkich polskich parafii i diecezji przez kopię Cudownego Obrazu Jasnogórskiego zapadła dopiero 11 kwietnia 1957 r. na 45. Konferencji Plenarnej Episkopatu Polski. Sam Prymas tak tłumaczył sens Nawiedzenia: "W okresie Wielkiej Nowenny cały naród powinien nawiedzić swoją Królową na Jasnej Górze, ale to jest niewykonalne w stu procentach. Zawsze ktoś nie będzie mógł pojechać do Częstochowy. Dlatego poprosimy Matkę Bożą, aby niejako zeszła ze swego Jasnogórskiego Tronu i odwiedziła wszystkie swoje dzieci, tam gdzie żyją, w ich parafiach. Królowa powędruje do swojego ludu i będzie w pośrodku niego w poszczególnych diecezjach i parafiach". Namalowanie Kopii W lutym 1957 r. paulini z Jasnej Góry podjęli się przygotowania kopii Cudownego Obrazu. Pracę tę powierzono dziekanowi Wydziału Sztuk Plastycznych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu prof. Leonardowi Torwirtowi. Ponieważ nie chodziło o wykonanie zwykłej tylko kopii, wysiłek toruńskiego malarza wspierały modlitwy zakonów kontemplacyjnych, a w Kaplicy Cudownego Obrazu codziennie odprawiana była w tej intencji Msza św. Obraz namalowany został - podobnie jak oryginał - temperą na desce lipowej i pokryty następnie szesnastoma warstwami laserunków olejnych.