Zakończona peregrynacja w Drohiczynie

Obok tychże słów autor logo peregrynacji ks. prał. Zbigniew Rostkowski umieścił figurę Fatimskiej Pani i symboliczny krucyfiks z wizyty Sługi Bożego Jana Pawła II na podlaskiej ziemi w 1999 r. Całość jest bardzo symboliczna i bardzo wymowna. Krzyż, choć pęknięty, co symbolizuje podziały Kościoła, łączy osoba Jezusa Chrystusa. To pęknięcie może także być także odniesieniem do natury bosko-ludzkiej Syna Bożego, który przyjął ludzką naturę by ja uświęcić i w niej pokonać szatana i śmierć. Krzyż otacza i spala sieć rybacka, łącząca nas z tradycją apostolską, której znakiem pozostaje Następca św. Piotra, zarówno Sługa Boży Jan Paweł II, który pod tym Krzyżem się z nami spotkał, jak i obecny Benedykt XVI jako Jego następca, którego pasterskie błogosławieństwo towarzyszyło peregrynacji w specjalnie na tę okazję nadesłanym telegramie na ręce Ordynariusza Drohiczyńskiego. Rozpoczęła się ona w wigilię objawień fatimskich 12 maja w Węgrowskiej Bazylice, do której przybyła z diecezji sandomierskiej, gdzie również miała miejsce peregrynacja. Wieczornej Eucharystii dziękczynnej za dar peregrynacji przewodniczył Ksiądz Biskup Antoni Dydycz wraz z Księżmi Infułatami, sekretarzem Dzieł Misyjnych oraz Dyrektorem Radia Maryja. W czasie nawiedzin Ordynariusz Drohiczyński był niemal w każdej parafii podczas rozpoczęcie i na zakończenie wizyty Maryi w Fatimskim znaku, przypominając w pasterskim słowie, iż te „odwiedziny” Pani Fatimskiej łączą nas przede wszystkim z Jezusem Chrystusem, z Jego i naszą Matką. Przypominają nam naszą przynależność do Chrystusa i Jego Kościoła, jednocześnie na nowo pieczętując naszą więź z Namiestnikiem Chrystusowym, a w Jego osobie z całym kościołem powszechnym. Ksiądz Biskup Antoni tak jak i w słowie pożegnalnym zwracał uwagę no to, że „nie wystarczy jednak samo wsłuchanie się w słowa, choć jest to ważne, gdyż wiara rodzi się ze słyszenia”. Trzeba jak św. Jan odpowiedzieć na słowa Mistrza czynem i jak Jan wziąć Ją jako swoją Matkę do siebie, do swojej codzienności do swoich rodzin. W słowie pasterskim Biskup Antoni przestrzegał odwołując się do męczeńskiej śmierci bł. Ks. Antoniego Beszty Borowskiego, proboszcza bielskiego i bielszczan z rąk hitlerowców przed tymi, którzy tak jak przed laty, także dziś sprzedają swoich braci. Po homilii kończącej peregrynację wszyscy zgromadzeni na placu celebry odnowili przyrzeczenia chrzcielne. Przed błogosławieństwem pasterskim zgromadzeni wierni odmówili Akt Zawierzenia Matce Najświętszej Diecezji Drohiczyńskiej, po czym Wikariusz Generalny ks. prał. Stanisław Ulaczyk odczytał treści listu skierowanego do Jego Świątobliwości Benedykta XVI. Bardzo ważnym aspektem nawiedzenie była głęboka jedność zgromadzonych przy Matce Bożej. Wizyta ta integrowała różne grupy społeczne stanowiące parafię: dzieci, młodzież czynnie biorącą udział, czy to w przygotowaniach czy już w czasie samej peregrynacji, osoby starsze, grupy parafialne, strażaków, policjantów, straż graniczną czy leśników. Na szlaku peregrynacji czynnie swój udział zaznaczyli harcerze pełniąc wartę przy figurze. Wizyta Maryi miała także swój głęboki wymiar ekumeniczny, wyrażający się udziałem w liturgii duchownych i wiernych kościoła katolickiego, cerkwi prawosławnej i braci protestantów. Obok tego jakże ważnego aspektu ekumenicznego nie sposób pominąć wymiaru ewangelizacyjnego. W wielu parafiach kolumnę, w której jechał samochód –kaplica poprzedzali miłośnicy jednośladów i motocykliści zrzeszeni w klubach działających na terenie diecezji drohiczyńskiej, Białegostoku, czy Warszawy. Nawiedzenie było także wyrazem łączności i troski o Kościół na Wschodzie. Figura peregrynująca w diecezji drohiczyńskiej ma trafić do mającego powstać Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na brzegu Morza Czarnego w, Odssie, którego budowę hojnie wsparli mieszkańcy diecezji drohiczyńskiej.