Droga Krzyżowa w Sydney (rozważania)

Stacja 12: Jezus umiera na krzyżu Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: «Pragnę». Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę pełną octu i do ust Mu podano. A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: «Wykonało się!» I skłoniwszy głowę oddał ducha. (J 19, 28-30) Medytacja Rozcieńczony ocet był zwykłym napojem dla rzymskich żołnierzy na służbie. Spragniony, umierający Jezus potrzebuje współczucia od tych, którzy stoją blisko Niego. Przyjęcie napoju jest również w pewnym sensie przyjęciem ich samych. Mówiąc „Wykonało się!” ma On na myśli coś więcej niż tylko „Mam już dość”; mówi On, że Jego dzieło - życie w solidarności z potrzebującą ludzkością zostało dokonane przez Jego zbawienny dar. Pozostał wierny Ojcu, który Go posłał i ludziom, którzy Go potrzebują. Gdy zaś „oddał ducha”, jest to zarówno poddanie się śmierci jak i tryumf nad nią. Oto godzina, gdy On posyła Ducha Świętego a my otrzymujemy Jego moc, by stać się Jego świadkami. Modlitwa Panie, Ty oddałeś swe życie, byśmy my mieli życie w pełni – zarówno teraz jak i po śmierci. Wierzymy, że tak jak Ty, każdy z nas jest posłany przez Ojca i że każdy z nas jest podtrzymywany przez Ducha Świętego. Pomóż nam odkryć nasze powołanie i przyjąć je całym sercem. Uczyń z nas wielu kapłanów, osoby zakonne, małżonków i rodziców, osoby niezamężne, które będą w pełni oddane budowaniu Twego królestwa. Ukazuj nam, że w zdrowiu czy w chorobie, mamy bardzo wiele do zaoferowania światu, tak bardzo ukochanemu przez Boga. Uczyń z nas świadków, jak nam nakazałeś. I spraw, abyśmy także u kresu życia mogli powiedzieć za Tobą: „Wykonało się”.