Węzeł do przecięcia

W dzisiejszej Gazecie Wyborczej znalazł się obszerny tekst na temat parafii w Jasienicy. Parafianie zamierzają napisać list do papieża Franciszka. Przy okazji artykuł pokazuje sytuację panującą w tej parafii. Z punktu widzenia wiary dramatyczną.

Nazywają nas bydłem, hołotą, szumowinami – skarżą się parafianie, mając na myśli stosunek obecnych duszpasterzy do nich. Z pewnością – jeśli kiedykolwiek i z czyichkolwiek ust takie słowa padły, nieważne czy wprost czy w ukryciu – wymaga to co najmniej jasnego wyrażenia skruchy. Im szybciej, tym lepiej.

Nie wiem, dlaczego Kościoła w czasie Mszy świętej pilnuje policja, ale bez względu na rodzaj podejrzenia wyłącznie pogarsza sytuację. Jej obecność odbierana jest jak obelga. I trudno się dziwić. A z punktu widzenia wiary tworzy się coś niewyobrażalnego: wspólnota zgromadzona na Eucharystii boi się siebie nawzajem do tego stopnia, że potrzebuje policyjnego straszaka? A jeśli nawet obawy dotyczą osób "z zewnątrz", to co? Pasterze boją się powierzonych im owiec?  Przecież to szaleństwo!

Trzeba jednak powiedzieć jasno: eskalacji konfliktu w parafii winne są wszystkie strony. Bynajmniej nie tylko jej obecni duszpasterze, a już najmniej bp Hoser.

W lipcu w wywiadzie dla Tygodnika Powszechnego ks. Lemański mówił: Czuję się odpowiedzialny za to, że emocje przekroczyły niebezpieczny próg. Gdybym mógł cofnąć czas, starałbym się tonować emocje. Piękna deklaracja. Ale jeśli chce tonować emocje, to czemu co niedziela odprawia w tej parafii Mszę świętą? Przychodzą na nią tłumy. Tych, którzy się ze zmianą proboszcza nie pogodzili. Jeśli niedzielna Msza święta staje się demonstracją sprzeciwu wobec decyzji biskupa, to zdecydowanie nie jest to godne przeżywanie Mszy świętej.

Nie ulega wątpliwości, że tak jak jest być nie może. Sytuacja dawno dojrzała do przecięcia. Z całą pewnością bolesnego dla wszystkich. Ale im szybciej do niego dojdzie, tym lepiej.