Korea Południowa: Spory na temat imion dzielą katolików

Coraz więcej osób chce mieć imiona rdzennie koreańskie, zwykle bez świętych lub błogosławionych patronów, zamiast chrześcijańskich. Ks. Peter Ku Byong-chin z parafii katedralnej Yangduk w Masanie na południu kraju był zaskoczony, gdy jedna z jego parafianek zapytała go, czy w czasie bierzmowania mogłaby zmienić swe imię chrzestne, gdyż nie słyszała nic o swej patronce i źle się czuje z imieniem Bonania, które po koreańsku znaczy „nudny”. Kapłan odszukał w dokumentach parafialnych informację, że rodzice nadali jej imię Paulina, ale mylnie zapisali je po koreańsku zaraz po chrzcie. W rozmowie z azjatycką katolicką agencją prasową UCA News oświadczył on, że ogólnie jest przeciwny zmianom imion chrzestnych. Aby uniknąć takich sytuacji, katolicy winni wybierać imiona świętych i błogosławionych, zagranicznych bądź miejscowych, niż czysto „świeckie”. Ale również w środowiskach blisko związanych z Kościołem występują tendencje do przyjmowania imion rodzimych. Na przykład siostra Jung-hee Kuk z Zakonu Benedyktynek z Góry Oliwnej z Busanu, pracująca obecnie w jednej z parafii seulskich, gdy w 1997 składała śluby czasowe, zmieniła swe imię chrzestne Ludwina na Jung-hee. W rozmowie z UCA News wyjaśniła, że jako Koreanka chciała mieć imię rodzimej świętej. Znalazła taką w osobie Lee Jung-hee, ściętej w 1839, gdy w Korei trwały prześladowania chrześcijan i która jest jedną ze 102 męczenników kanonizowanych w 1984 w Seulu przez Jana Pawła II. „Kobieta ta miała na imię Barbara, ale dla mojego życia w wierze wystarczy jej imię koreańskie” – powiedziała zakonnica. 44-letni Moses Kang Chang-heon z miasta Incheon (na zachód od stolicy) nadał swym dzieciom imiona rodzime, które jednak – jego zdaniem – mają głęboki sens chrześcijański. Córka nazywa się Min-young, to znaczy „żyć życiem odzwierciedlającym miłość Bożą”. Broniąc swego stanowiska Kang oświadczył, że „formy koreańskie mogą być bardziej znaczące jako imiona chrzestne niż niektóre imiona zagraniczne, np. Piotr [Skała – KAI]”. „Kto wie, może moje dzieci zostaną świętymi?” – dodał pół żartem. Prof. John Park Il-young, religioznawca z Katolickiego Uniwersytetu Korei, przeprowadził w 2003 badania nt. współczesnych dziejów Kościoła w tym kraju na 200 osobach, w tym na profesorach, prawnikach, wyższych urzędnikach państwowych, naukowcach i innych, wyznających różne religie. Na pytanie o najbardziej zachodni aspekt Kościoła lokalnego 48,4% badanych odpowiedziało, że są to imiona chrześcijańskie, podczas gdy dla 14,6% była to liturgia, dla 9,4% – architektura sakralna, a 8,3% uznało, że są to nazwy instytutów zakonnych i ruchów religijnych. Ks. Jesus Mary Joseph Park Sung-koo, założyciel Zgromadzenia Małych Braci Jezusa i Bractwa Małych Sióstr Jezusa, powiedział, że jego długie, wieloczłonowe imię odzwierciedla charyzmat obu tych instytucji. Wszyscy ich członkowie i członkinie są proszeni o dodawanie imienia Jezus do imion chrzestnych w czasie składania ślubów wieczystych. Kanonista ks. Andrew Pak Hui-jung z Uniwersytetu Katolickiego w Incheon wyjaśnił, że Kodeks Prawa Kanonicznego nie wspomina o zmianie imienia chrzestnego. Uważa on jednak, iż nie należy go zmieniać, gdyż zostało ono wpisane do metryki chrztu. W rozmowie z UCA News wyjaśnił, że osoby zakonne w Korei przyjmują imię innego świętego w czasie składania ślubów czasowych lub wieczystych. Imiona raczej miejscowe niż zachodnie noszą wtedy, gdy zawierają one w sobie wrażliwość chrześcijańską – dodał ks. Pak. Należy przypomnieć, że kanon 855 obowiązującego obecnie (od 1983) Kodeksu Prawa Kanonicznego stwierdza: „Rodzice, chrzestni i proboszcz powinni troszczyć się, by nie nadawać imienia obcego duchowi chrześcijańskiemu”.