Rozpoczął się rok Tytusa Chałubińskiego - wybitnego lekarza i miłośnika gór

Rozpoczęte w Radomiu obchody będą kontynuowane przez cały rok w innych miastach Polski. W kwietniu odbędą się w Warszawie i Łodzi, w kolejnych miesiącach: czerwcu, październiku i listopadzie w Zakopanem. Rok Tytusa Chałubińskiego zakończy się w grudniu w Warszawie. Mszy świętej w kościele św. Jana Chrzciciela przewodniczył biskup Stefan Siczek, absolwent liceum im. Tytusa Chałubińskiego w Radomiu. Mówił, że wybitny radomianin "kochał góry, bo w nich człowiek czuje się bliżej Boga. I myślę, że ta potrzeba tej bliskości leży u początku odkrycia gór w życiu Chałubińskiego". - "Będąc lekarzem w stolicy zyskał sławę wybitnego specjalisty, nawet Henryk Sienkiewicz nazwał go poetą życia. W tym wszystkim Tytus Chałubiński odczuwał potrzebę samotności, aby rozmawiać z Bogiem. Dzięki temu odkrył Zakopane, którego stał się miłośnikiem i znawcą. Postawiony przez niego żelazny krzyż na Gubałówce świadczy o głębokiej treści jego życiowej dewizy: prawdą i pracą. Tak właśnie trzeba dzisiaj żyć" - mówił bp Stefan Siczek. Włodzimierz Janusik, prezes Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, który przyjechał do Radomia stwierdził, że głównym celem Roku Chałubińskiego jest popularyzacja tej wybitnej osoby. - "Dotyczy to szczególnie młodego pokolenia, które tak szybko zapomina o narodowych bohaterach. W był to człowiek zasłużony dla Polski, jej kultury, medycyny i ochrony przyrody" - powiedział prezes Janusik. Uroczystości kontynuowane będą w kwietniu w Warszawie, gdzie odbędzie się spotkanie przedstawicieli Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego ze środowiskiem lekarskim z okazji 120. rocznicy przyznania Tytusowi Chałubińskiemu członkostwa honorowego Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, również w kwietniu w Łodzi zorganizowane zostaną Dni Gór pod hasłem „Przed stu laty w Zakopanem - bohaterowie tamtych dni". Tytus Chałubiński urodził się w Radomiu. Jego studia w Dorpacie i Würzburgu zaowocowały dyplomami kandydata nauk przyrodniczych oraz doktora medycyny i chirurgii. Tym kierunkom pozostał wierny do końca życia, publikując dzieła z obydwu dziedzin. Pracował w szpitalach warszawskich, miał dużą praktykę prywatną. W związku z działalnością konspiracyjną był śledzony przez policję. Mimo to w 1848 r. przedostał się do oddziałów generała Bema na Węgry i organizował służbę medyczną. Wiele podróżował, ale od 1873 r. miejscem jego pobytów letnich stało się Zakopane, gdzie potem osiedlił się na stałe. Uznawany jest za „odkrywcę" Zakopanego. Doceniał właściwości lecznicze klimatu Tatr i Podhala. Wędrował po górach i zachęcał innych do przemierzania szlaków tatrzańskich. Z czasem Zakopane stało się miejscem spotka inteligencji warszawskiej, krakowskiej i lwowskiej. Dom Chałubińskiego stał się ważnym ogniskiem kultury. Przyjaciele lekarza utworzyli tu muzeum poświęcone osobie Chałubińskiego oraz jego zbiorom botanicznym i geologicznym. Został pochowany w Zakopanem, na Pęksowym Brzyzku.