Kościół skupia się na etycznym wymiarze polityki UE

Słabością zapisu w Traktacie Lizbońskim jest umieszczenie obok siebie w jednym artykule Kościołów i organizacji światopoglądowych oraz niewyznaniowych. Mogłoby to oznaczać, że Unia Europejska nadaje im podobny status jak religiom. Na szczęście te dwa tak odmienne typy organizacji umieszczone są w innych ustępach tegoż artykułu, a dodatkowo ust. 3 zawiera deklarację o uznaniu tożsamości każdej z nich i ich specyficznego wkładu do dobra wspólnego. Odmienna tożsamość Kościołów i związków humanistycznych nie pozwala zaś na ich identyczne traktowanie. A czy udaje się zminimalizować jakieś niebezpieczne tendencje w ramach przygotowywanych unijnych aktów prawnych, jeśli je zaobserwujecie? Czy udaje się coś korzystnego wynegocjować? - Konsultacje nie mają charakteru negocjacji. Tego słowa użyłbym raczej w odniesieniu do tego, co dzieje się między państwami członkowskimi. Status Kościoła i charakter jego relacji z Unią jest odmienny. Bywa jednak, że zgłaszane przez nas argumenty, podobnie jak innych partnerów społecznych, są brane pod uwagę. Nie zawsze mają one charakter krytyczny. Często są próbą uwrażliwienia unijnych przedstawicieli na problemy i okoliczności, które są słabiej znane technokratycznym urzędnikom. Myślę tu zwłaszcza o wymiarze etycznym decyzji politycznych, ich konsekwencjach dla ludzi religijnych, szczególnie w zakresie korzystania przez nich z prawa do wolności religijnej. A jak na co dzień funkcjonuje Komisja Episkopatów Wspólnoty Europejskiej? - Członkami COMECE są biskupi, oddelegowani przez Episkopaty wszystkich krajów, które są członkami Unii Europejskiej. Mamy 24 takich przedstawicieli, gdyż Konferencji Biskupich na terenie Unii Europejskiej jest mniej niż krajów członkowskich. Granice konferencji episkopatów nie pokrywają się z granicami politycznymi państw. Na przykład cała Skandynawia tworzy jedną konferencję, a z kolei katolicy na Cyprze, z racji obrządku, podlegają biskupowi Jerozolimy. Wszyscy członkowie COMECE spotykają się dwa razy w roku na zebraniach plenarnych. W ich czasie zapadają decyzje o charakterze kierunkowym, dotyczące najważniejszych kwestii pozostających w obszarze zainteresowań tego gremium. Biskupi są także informowani o efektach pracy sekretariatu z danego półrocza oraz o planach na najbliższe miesiące. Obok zebrania plenarnego urzęduje komitet wykonawczy składający się z przewodniczącego COMECE, dwóch wiceprzewodniczących oraz sekretarza. Prezydium spotyka się częściej, aby przygotować zebrania plenarne i ewentualnie omówić bieżące wyzwania. Natomiast codzienną pracę wykonuje sekretariat mający siedzibę w Brukseli.