Człowiek czy nie?

Rodzice wszystkich dzieci zmarłych przed urodzeniem będą mogli je pochować. Nowe prawo stanowi, że rodzice będą mogli domagać się wystawienia karty zgonu dziecka bez względu na czas trwania ciąży. Dotychczasowe zasady nakazywały jej wystawienie dziecku poronionemu po 22 tygodniu ciąży, nie rozstrzygały jednak, jak traktować dzieci zmarłe wcześniej. W efekcie niektóre szpitale wystawiały karty zgonu i wydawały rodzicom ciała dzieci, inne nie. Tego prawa domagało się wiele matek, które poroniły przed 22 tygodniem. Dobrze, że je uchwalono. Brak możliwości pochowania dziecka utrudnia przechodzenie żałoby. Ale to stwierdzenie ma swoje konsekwencje. Zawiera się w nim prawne uznanie, że dziecko nienarodzone jest człowiekiem. Karty zgonu wydaje się ludziom, którzy żyli i zmarli. Trudno w końcu powiedzieć, że o człowieczeństwie decyduje pragnienie matki, żeby dziecko się urodziło. Można sobie przecież teoretycznie wyobrazić (choć psychologicznie to nieprawdopodobne), że rodzic występuje o wydanie zwłok dziecka zabitego w wyniku aborcji. Kto odważy się ciało dziecka pokazać rodzicom? Kto wypisze akt zgonu (lekarz dokonujący aborcji?) i co wpisze w rubrykę: bezpośrednia przyczyna zgonu? Pewnie ze względu na tego typu konsekwencje dotychczasowy przepis nie precyzował postępowania z dziećmi poronionymi przed 22 tygodniem. Unikano określenia ich statusu. Czy za tym orzeczeniem pójdą kolejne? Wczorajsza Rzeczpospolita przyniosła dywagacje, czy w konstytucji należy chronić życie, czy „przyrodzoną i niezbywalną godność człowieka”. Prace komisji dotyczące miejsca wpisania adnotacji „od poczęcia” jakoby nie mają nic wspólnego z aborcją. Tak jakby można było chronić godność człowieka nie chroniąc jego życia. Być może drugie pojęcie stwarza większe możliwości obrony małego człowieka, ale według mojej wiedzy zarówno zapłodnienie in vitro, jak i większość eksperymentów na zarodkach na którymś etapie ingeruje w ludzkie życie. Nie ma znaczenia, gdzie tego typu adnotacja zostanie wpisana. Ważne jest, by prawo chroniło najsłabszych najlepiej, jak to możliwe. Mam nadzieję, że obecna ustawa stanowi pierwszy krok w dobrym kierunku.