Czym się zajmuje Sekretariat Stanu Stolicy Apostolskiej?

Beata Zajączkowska (Radio Watykańskie)/a.

publikacja 15.09.2006 06:34

Sekretariat Stanu jest dykasterią Kurii Rzymskiej, która najściślej współdziała z Ojcem Świętym w sprawowaniu jego najwyższej posługi (Pastor Bonus, art. 39).

Początki Sekretariatu Stanu sięgają XV wieku. Na mocy Konstytucji apostolskiej „Non debet reprehensibile” z 31 grudnia 1487 r. została ustanowiona Secretaria Apostolica, w której skład wchodziło 24 sekretarzy apostolskich; jeden z nich, zwany Secretarius domesticus, spełniał wśród nich funkcje kierownicza. Ta właśnie Secretaria Apostolica dała początek urzędom takim jak Kancelaria Brewe, Sekretariat Brewe do Władców i Sekretariat Listów Łacińskich. Leon X utworzył z kolei urząd Secretarius intimus, który miał wspomagać kardynała kierującego sprawami Państwa Papieskiego oraz prowadzić korespondencje w językach innych niż łacina, przede wszystkim z nuncjuszami apostolskimi (w tamtym okresie coraz częściej zyskiwali oni status stałych przedstawicieli dyplomatycznych). Dało to początek rozwojowi Sekretariatu Stanu, zwłaszcza w okresie Soboru Trydenckiego. Przez długi czas Secretarius intimus, zwany także Secretarius Papae lub maior, był prawie zawsze prałatem, nierzadko zaś otrzymywał godność biskupią. Dopiero na początku pontyfikatu Innocentego X na ten wysoki urząd została powołana osoba juz wcześniej mianowana kardynałem i nie należąca do rodziny papieża. Innocenty XII zniósł ostatecznie urząd Kardynała nepota, a jego kompetencje przejął w całości Kardynał Sekretarz Stanu. 19 lipca 1814 r. Pius VII utworzył Świętą Kongregacje Nadzwyczajnych Spraw Kościoła, poszerzając ustanowioną już w 1793 r. przez Piusa VI Kongregacje Super negotiis ecclesiasticis regni Galliarum. Św. Pius X Konstytucją Apostolską „Sapienti Consilio” z 29 czerwca 1908 r. podzielił Świętą Kongregację Nadzwyczajnych Spraw Kościoła, nadając jej strukturę utrwaloną później przez Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 263) i przydzielając określone zadania każdej z trzech sekcji: pierwsza z nich miała się zasadniczo zajmować sprawami nadzwyczajnymi, drugiej powierzono sprawy zwyczajne, trzecia zaś, która do tej pory stanowiła niezależny urząd (Kancelaria Brewe Apostolskich), miała się zajmować przygotowaniem i wysyłaniem brewe papieskich.

Pierwsza strona Poprzednia strona strona 1 z 3 Następna strona Ostatnia strona
oceń artykuł Pobieranie..