Krzysztof był przerażony. Odkrył, że odczuwa pociąg do mężczyzn. Wszyscy, nawet ksiądz, mówili mu, że musi się nauczyć z tym żyć, bo już taki jest. A on nie chciał taki być.
Holandia Znana jako pionier w nadawaniu homoseksualistom przywilejów społecznych przoduje także w leczeniu z homoseksualizmu - zwraca uwagę Grzegorz Górny (Fronda, Ozon). Najbardziej znany i działający najdłużej psychoterapeuta prof. Gerard van den Aardweg w ciągu 30 lat pracy wyprowadził z homoseksualizmu kilkaset osób. Punktem wyjścia w terapii jest założenie, że pociąg do własnej płci nie jest - jak to przedstawiają działacze ruchu gejowskiego - wrodzony, uwarunkowany genetycznie lub hormonalnie. Nowojorski psychiatra Lawrence Hatterer uważa takie teorie za „dziewiętnastowieczne”. Jak dotąd nie powiodła się żadna z licznych prób odnalezienia „genu homoseksualizmu” ani ośrodka w mózgu odpowiadającego za pociąg do własnej płci. Nawet wielu bardzo życzliwych gejom seksuologów uważa, że źródłem homoseksualizmu są „nabyte preferencje”. - Zygmunt Freud stykał się z wieloma homoseksualistami jako pacjentami. Analizując ich fantazje oraz sny, zawsze wykrywał pod powierzchnią ślady normalnego, głęboko ukrytego usposobienia heteroseksualnego - mówi Górny. Uczniowie Freuda, Alfred Adler i Wilhelm Stekel powiązali homoseksualizm z zaburzeniami neurotycznymi. Pierwszy zdefiniował go jako kompleks niższości, a drugi jako psychiczny infantylizm. Prof. van den Aardweg uważa to za zaburzenie emocjonalne rozwijające się w dzieciństwie i okresie dojrzewania. Źródłem są niezdrowe relacje z matką i - zwłaszcza! - ojcem. Terapia trwa kilka lat. Polega głównie na wglądzie we własne wnętrze i wewnętrznym zmaganiu. Jej celem jest uzyskanie emocjonalnej dojrzałości do małżeństwa, zaś powodzenie zależy od motywacji danej osoby, jej wytrwałości i szczerości - najpierw wobec siebie. Jeden z instrumentów to humor. Autoironia pomaga obnażyć infantylizm, odkryć „dziecko siedzące w środku dorosłego” i stanowi antidotum na impulsy o charakterze neurotycznym. Prof. Aardweg odkrył ciekawą zależność: im mniej roztkliwiania nad sobą, tym mniejsza skłonność do zachowań homoseksualnych. (wykorzystano materiały KAI)
Polska należy do nielicznych krajów, w których homoseksualizm nigdy nie był karany przez własne prawo państwowe. Jedyny okres prawnej karalności aktów homoseksualnych przypada na lata 1835-1932, czyli na okres, kiedy na ziemiach polskich obowiązywały prawa zaborców (do 1918 i kilkanaście lat od odzyskania niepodległości). Ostatecznie homoseksualizm został zalegalizowany w 1932 r. W tym samym roku zrównano ze sobą wiek osób legalnie dopuszczających się kontaktów homo- i heteroseksualnych i wynosi on 15 lat. Od 1969 r. prostytucja homoseksualna jest legalna. Homoseksualizm został skreślony z listy chorób w 1991 r. Geje nie są wykluczeni z służby wojskowej z powodu swojej orientacji seksualnej. W polskim prawie nie ma żadnych przepisów bezpośrednio dyskryminujących mniejszości seksualne. Wiecej: wikipedia.pl
Prawosławie Nie ma istotnych różnic w tej sprawie w stanowisku cerkwi prawosławnych. Powołując się na ojców Kościoła (wspólnych również dla katolików) uważają one homoseksualizm za grzech sodomski - przejaw upadku grzesznej natury człowieka. Podobną pozycję zajmują wschodnie kościoły ortodoksyjne (zwłaszcza Kościół koptyjski).
Protestantyzm Protestantyzm jest głęboko podzielony w sprawie stosunku do homoseksualizmu, jest to obecnie jedna z najbardziej spornych kwestii. Liberalni teologowie postrzegają homoseksualizm jako stałą, niewybraną, normalną i neutralną moralnie dyspozycję mniejszości ludzkości. Interpretują oni potępiające homoseksualizm fragmenty Biblii jako uwarunkowane kulturowo (podobnie jak fragmenty dopuszczające wielożeństwo i niewolnictwo). Teologowie konserwatywni postrzegają homoseksualizm jako zło, często zakładają, że preferencja homoseksualna jest wynikiem wyboru, podlega zmianie, jest zachowaniem nienaturalnym i niemoralnym, niezależnie od rodzaju relacji, w jakiej jest wyrażana. Do najbardziej akceptujących homoseksualizm kościołów należy zaliczyć luteranów skandynawskich, niektóre kościoły anglikańskie, prezbiteriańskie, kongregacjonalistyczne, metodystyczne, i inne, które udzielają błogosławieństwa parom homoseksualnym, a nawet uznają je za małżeństwa.
Judaizm Tora i Talmud zdecydowanie zabraniają aktów homoseksualnych. Rabini ortodoksyjni potępiają zatem homoseksualizm jako czyny, nie uważając jednak, że potępione zostały pragnienia homoseksualne, które są bez znaczenia moralnego. Światowemu Kongresowi Żydowskich Organizacji Gejów i Lesbijek „Keshet Ga'avah” odmówiono przyjęcia w skład Światowego Kongresu Żydów.
Islam Koran wypowiada się co do czynów homoseksualnych w surze al-Araf (Wzniesione krawędzie) oraz w surze asz-Szuara (Poeci), nawiązując do opowiadania o Sodomie. Hadisy wypowiadają się jeszcze ostrzej (Zabij tego, który to czyni, a także tego, któremu to czynią) zabraniając zarówno liwat, stosunków seksualnych między mężczyznami, jak i sihak, stosunków lesbijskich. Liberalni muzułmanie wątpią jednak, czy hadisy te przekazują słowa Mahometa, uważając je za późniejsze innowacje. (na podstawie wikipedia.pl)
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Sugerował, że obecna administracja może doprowadzić do wojny jądrowej.
Rusza również pilotażowy program przekazywania zasiłków na specjalną kartę płatniczą.
Tornistry trafią do uczniów jednej ze szkół prowadzonych przez misjonarki.
Caritas rozpoczęła zbiórkę na remont Ośrodka dla osób w kryzysie bezdomności w Poznaniu.