Radom: rozpoczęła się uroczystość sakry

Biskup nominat urodził się urodził się 28 września 1964 r. w Radomiu. Tam ukończył IV LO im. Tytusa Chałubińskiego, a egzamin maturalny zdał w roku 1982. W szkole średniej był animatorem Ruchu Światło-Życie.

Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Święcenia kapłańskie otrzymał 28 maja 1988 roku w konkatedrze radomskiej z rąk bp. Edwarda Materskiego.

Przez rok pracował jako wikariusz w Ostrowcu Świętokrzyskim, a potem skierowany został na studia specjalistyczne z dziedziny patrystyki do Rzymu.

Pracę doktorską na temat ”Canticum novum w teologii świętego Augustyna. Studium nad Komentarzem do Psalmów” napisał pod kierunkiem o. prof. Gilles Pelland’a i obronił ją w 1995 r. na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, uzyskując tytuł doktora teologii.

W 2014 r. otrzymał stopień dr. habilitowanego. Szczególnym przedmiotem zainteresowań naukowych, i nie tylko, są Orygenes, św. Augustyn z Hippony oraz Ojcowie pustyni.

W diecezji pełnił wiele funkcji, między innymi był ojcem duchownym w seminarium, a także jego wicerektorem. Pełnił rolę dyrektora Rady ds. Stałej Formacji Kapłanów oraz dyrektora Rady ds. Życia Konsekrowanego.

Jego pasją jest dobra literatura i teatr. W seminarium z teatrem kleryckim przygotował szereg spektakli. Jest współzałożycielem stowarzyszenia ”Młyńska. Verum, Bonum, Pulchrum”, które ma za zadanie promocję kultury chrześcijańskiej, na co składa się także współorganizowanie Tygodnia Kultury Chrześcijańskiej.

Dewizą biskupa-nominata są słowa: "Kościół Matką - Matka Kościoła". - Te słowa nawiązują do charyzmatu maryjnego Ruchu Światło-Życie. Chcę pokazać, że Kościół jest piękny w tych trudnych czasach, a z drugiej strony Niepokalana będzie dla mnie drogowskazem, podobnie jak to było przypadku kardynała Stefana Wyszyńskiego, czy św. Jana Pawła II - mówi ks. Turzyński.

Ideę posługiwania bp. Piotra Turzyńskiego wyraża jego herb. - Zbudowany jest na tarczy hiszpańskiej. W niebieskim polu znajduje się srebrny krzyż łaciński, który dotyka ramionami krawędzi tarczy herbowej. Jest on przesunięty w lewo, przez co prawe jego ramię jest dłuższe. Pod nim, w prawej dolnej ćwiartce, umieszczona jest figura Matki Bożej - wyjaśnia.

  Herb bp. Piotra Turzyńskiego
Herb bp. Piotra posiada formę, jaka przysługuje wszystkim biskupom.

- Biskupom przysługują herby, w których nad tarczą herbową znajduje się kapelusz w kolorze zielonym, jak też w takim samym kolorze sznur i 12 chwostów, które są rozmieszczone po sześć, po obu stronach tarczy w trzech rzędach. Za tarczą herbową znajduje się krzyż, będący znakiem głoszenia Ewangelii, naśladowania Chrystusa i posługi apostolskiej. Srebro krzyża oznacza pokorę, czystość i przejrzystość. Kolor niebieski symbolizuje niebo - mówi ks. Warso.

Każdy herb biskupi wyraża przesłanie, które nadał mu jego właściciel.

- W herbie bp. Turzyńskiego krzyż i figura Maryi nawiązują do wydarzenia Golgoty, gdzie pod krzyżem Chrystusa stała Jego Matka. Tam właśnie, jak uczył św. Augustyn, bliski bp. Piotrowi Turzyńskiemu poprzez studia patrystyczne i badania naukowe, z przebitego boku Chrystusa narodził się Kościół. Krzyż i figura Maryi symbolizują również chwałę i radość paschalną, zgodnie ze słowami św. Jana Chryzostoma: „Symbole klęski stały się symbolami zwycięstwa. W miejsce Ewy - Maryja, w miejsce drzewa poznania dobra i zła - drzewo krzyża” - odczytuje przesłanie herbu historyk.

Bez trudu w herbie bp. Turzyńskiego można dostrzec nawiązanie do stylistyki herbu Jana Pawła II.

Bp Piotr tłumaczy to życiem w blasku Papieża-Polaka i przynależnością do Pokolenia Jana Pawła II. I tutaj pojawiają się elementy nawiązujące do życiowej drogi biskupa, który święcenia kapłańskie przyjął w 1988 r., Roku Maryjnym, ogłoszonym przez Jana Pawła II.

Figura Matki Bożej, którą bp Piotr Turzyński umieścił w swym herbie, jest przedstawieniem statuy z Centrum Ruchu Światło-Życie w Krościenku nad Dunajcem, a wykonanej przez artystę Wiesława Darocha. Figura ta nosi wezwanie „Niepokalanej, Matki Kościoła”.

- W ten sposób biskup pomocniczy diecezji radomskiej nawiązuje do Ruchu Światło-Życie, w którym sam przeżywał formację, w którym posługiwał młodzieży i rodzinom, i który stanowił środowisko jego dojrzewania do posługi biskupiej - komentuje ks. Warso.

Na szarfie, umieszczonej pod tarczą, wypisana jest dewiza herbowa, czyli motto biskupiego posługiwania: "Ecclesia Mater - Mater Ecclesiae" ("Kościół Matką - Matka Kościoła").

To także osobiste wspomnienie. Hasło to wyznaczało treść pracy formacyjnej Ruchu Światło-Życie w 1982 r., gdy animator i maturzysta Piotr Turzyński podjął decyzję o wstąpieniu do Wyższego Seminarium Duchownego, rozpoczynając formację do kapłaństwa.