Kard. Bertone wyróżniony doktoratem honoris causa KUL

Odwołując się do nauczania Benedykta XVI, przypomniał, że podstawą chrześcijańskiej koncepcji państwa jest miłość. „Pierwszy związek sprawiedliwości i polityki przedstawia się w następujący sposób: prawdziwa miłość bliźniego polega na obdarowaniu człowieka i społeczeństwa światłem prawdy, które oczyszcza rozum, sprawiając, że jest on w stanie rozpoznać sprawiedliwość i dążyć do niej przez działania polityczne” – podkreślił mówca. W udzielonym dziś KAI wywiadzie kard. Bertone powiedział, że bardzo ceni sobie tytuł doktora honoris causa KUL. „Dla mnie jest to wejście do gremium Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, tej wspaniałej uczelni, która była także w bardzo trudnych okresach historii Polski punktem odniesienia, stabilności oraz odwagi intelektualnej w publicznym wyznawaniu wiary katolickiej” – powiedział watykański hierarcha. Kard. Tarcisio Bertone, salezjanin, jest Włochem, urodził się 2 grudnia 1934 r. W 1967 r. podjął pracę naukową, najpierw na Wydziale Teologicznym Papieskiego Ateneum Salezjańskiego w Rzymie w zakresie teologii moralnej specjalnej, a następnie na Wydziale Prawa Kanonicznego. Na uczelni tej pełnił m.in. funkcję wicerektora i rektora. Jednocześnie w wielu parafiach rzymskich współpracował z grupami formacyjnymi katolików świeckich przez wykłady na temat związków między wiarą a polityką. W 1980 r. podjął współpracę w charakterze konsultora z kilkoma kongregacjami Kurii Rzymskiej, w szczególności z Kongregacją Nauki Wiary. W 1988 r., z upoważnienia kard. Ratzingera, prowadził trudne rozmowy z arcybiskupem Marcelem Lefebvrem. l sierpnia 1991 r. przyjął święcenia biskupie i w latach 1991-95 kierował archidiecezją Vercelli. W 1995 r. podjął pracę w Kurii Rzymskiej na stanowisku sekretarza Kongregacji Nauki Wiary. W tym czasie z upoważnienia Jana Pawła II przygotował do opublikowania „trzecią część Tajemnicy Fatimskiej”. 10 grudnia 2002 r. został mianowany arcybiskupem metropolitą Genui. 21 października 2003 r. z rąk Jana Pawła II otrzymał godność kardynała. 15 września 2006 r. Benedykt XVI mianował go sekretarzem stanu. Jego zadaniem jest wspomaganie Papieża w wykonywaniu najwyższej posługi w zarządzaniu Kościołem powszechnym oraz koordynowanie pracy wszystkich dykasterii Kurii Rzymskiej i innych instytucji Stolicy Apostolskiej. Kompetencje sekretarza stanu obejmują również sprawy dotyczące utrzymywania stosunków dyplomatycznych między Stolicą Apostolską a państwami i organizacjami międzynarodowymi oraz zawierania z nimi umów międzynarodowych dwustronnych, jakimi są konkordaty, a także umów wielostronnych. 4 kwietnia 2007 r. został mianowany kamerlingiem Świętego Kościoła Rzymskiego. Jego zadaniem jest zarządzanie sprawami Kościoła w sytuacji nadzwyczajnej – wakatu na Stolicy Biskupa Rzymskiego. mj / ju