Ewangelicy przepraszają za niszczenie obrazów

„Obrazy stały się już dawno wyrazem pobożności protestanckiej” – powiedziała w rozmowie z przebywającym obecnie w Niemczech prawosławnym patriarchą Konstantynopola Bartłomiejem luterańska biskupka Petra Bosse-Huber.

Honorowy przywódca światowego prawosławia wziął udział w spotkaniu w Hamburgu nt. znaczenia obrazu z prawosławnego i protestanckiego punktu widzenia. On i przewodniczący EKD bp Heinrich Bedford-Strohm pozdrowili uczestników tego wydarzenia i udzielili im swego błogosławieństwa.

W czasie obrad podkreślano, że niszczenie obrazów było częstsze w okresie bezpośrednio po reformacji. W pierwszej połowie XVI wieku posągi Matki Bożej i świętych, jak również witraże z wizerunkami świętych oraz zjawisk cudownych i nadprzyrodzonych były usuwane z kościołów i kaplic katolickich i często niszczone.

Najwięcej takich praktyk stwierdzono w Szwajcarii, Anglii i na południu Niemiec. Na przykład w mieście Ulm w Badenii-Wirtembergii w czasie tzw. „Götzentagu”, czyli „dnia fałszywych bóstw”, zwolennicy reformacji, przekonani, że przedmioty religijne są symbolami zabobonnego bałwochwalstwa, zniszczyli brutalnie 60 ołtarzy i dwa instrumenty organowe w miejscowej katedrze. Również Genewa była w tym samym mniej więcej czasie widownią jednej z najgwałtowniejszych fal niszczenia obrazów i przedmiotów sakralnych, a inspiratorami tych czynów byli wpływowi teologowie protestanccy.