Kościół łaciński nie zna granic

- Czym dla Księdza Arcybiskupa jest przyjęcie paliusza z rąk Benedykta XVI? Ksiądz Arcybiskup był przecież jego sekretarzem...

Abp M. Mokrzycki: Jest to wyraz mojej miłości, posłuszeństwa, jedności ze Stolicą Apostolską, Głową Kościoła powszechnego; jest to także wyraz łączności Kościoła łacińskiego na Ukrainie z Piotrem naszych czasów. Pragniemy przez to wyrazić naszą bliskość, jedność, wolę współpracy, a także respektowanie nauki Kościoła głoszonej przez Ojca Świętego Benedykta XVI i jego następców.

- Czy będąc metropolitą lwowskim, Ksiądz Arcybiskup czuje tę bliskość tam na miejscu, we Lwowie, tę jedność z Kościołem powszechnym?

Abp M. Mokrzycki: Tak, jesteśmy Kościołem łacińskim, który nie zna granic. Jesteśmy bardzo blisko związani z Kościołem w Rzymie poprzez nauczanie Ojca Świętego, Anioł Pański – możemy śledzić przez telewizję, przez radio, a w sposób szczególny poprzez tę więź duchową z Piotrem naszych czasów.

- Kościół lwowski był Księdzu Arcybiskupowi bliski jeszcze przed pójściem do Lwowa. Potem był rok pracy w roli koadiutora, a teraz już od października – metropolita. Czego się Ksiądz Arcybiskup nauczył? Jaki Kościół lwowski, Kościół ukraiński odkrył w ciągu tych dwóch lat?

Abp M. Mokrzycki: Jest to Kościół młody, bardzo prężny i rozwijający się. Przed sobą ma wielkie wyzwania. W dalszym ciągu musimy starać się odrestaurowywać, odnawiać kościoły, ponieważ nasze wspólnoty są małe, jest jeszcze wiele pracy, jeśli chodzi o formację, o katechizację. W tej chwili musimy docierać do ludzi młodych, a często oni sami przychodzą bez przygotowania. Dlatego szczególną troską ogarniamy młodzież, ale też osoby starsze poprzez katechizację i przygotowywanie do sakramentów.

- Ostatnio udało się odzyskać kaplicę seminaryjną we Lwowie. Czy jest jeszcze wiele takich obiektów, które Kościół łaciński chciałby odzyskać?

Abp M. Mokrzycki: Staramy się jeszcze w diecezji o odzyskanie niektórych kościołów. We Lwowie jest to kościół św. Marii Magdaleny, są jeszcze budynki wyższego i niższego seminarium, ale ufam, że będzie zrozumienie ze strony Kościoła greckokatolickiego, a także ze strony władz państwowych i lokalnych, że w przyszłości te budynki zostaną nam zwrócone.