Abp Głódź do pracowników mediów

Poniżej pełny tekst dokumentu:


Słowo Przewodniczącego Rady
ds. Środków Społecznego Przekazu
Konferencji Episkopatu Polski

na 43. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu

20 września 2009 roku


Drodzy Pracownicy Mediów!

W najbliższą, trzecią niedzielę września, obchodzić będziemy 43. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu. Dzień refleksji pracowników wspólnoty mediów: prasy, radia, telewizji nad codzienną pracą zawodową, jej problemami, wyzwaniami, społecznym i etycznym wymiarem, powinnościami wobec wspólnot, którym służą.


1. Miara prawdy

Tegorocznym obchodom towarzyszy – ogłoszone już z końcem stycznia – orędzie Ojca Świętego Benedykta XVI zatytułowane „Nowe technologie, nowe relacje. Promowanie kultury szacunku, dialogu i przyjaźni”. Papież dzieli się swymi myślami, które odnoszą się do swoistego znaku naszych czasów, jakim jest rozwój nowych technologii cyfrowych. Otwiera on nowe możliwości przed światem mediów, umożliwia – dzięki dostępności telefonów komórkowych i Internetu – porozumiewanie się na globalną skalę między jednostkami i wspólnotami, dialog między ludźmi różnych krajów, kultur i religii, nawiązywanie przyjaźni i osobistych kontaktów. Ta aktywność i otwartość ku drugiemu, ku innym, ma sens i wartość wtedy, kiedy jest zakorzeniona „w uczciwym i wzajemnym poszukiwaniu prawdy”. Można wtedy mówić o udziale ludzi „w komunikatywnej i jednoczącej miłości Boga, który pragnie, aby cała ludzkość była jedną rodziną”.

To papieskie orędzie prowadzi ku wam, pracownicy mediów. Uczestniczycie w realizowaniu różnych form komunikacji międzyludzkiej. Najbardziej wiarygodny miernik autentyzmu waszego zawodu, to miara prawdy i rzetelności w służbie wartościom, które nie deprecjonują dobra, nie czynią duchowej krzywdy, tym, którym służycie: czytelnikom waszych tekstów, odbiorcom programów telewizyjnych i audycji radiowych.


2. Służba prawdzie w miłości

Relacje między światem mediów a powinnością trwania przy prawdzie przechodziły różne koleje. Wiele o tym może powiedzieć starsza generacja, która na własnej skórze doświadczyła podporządkowania mediów ówczesnemu, komunistycznemu systemowi i strukturom władzy.

Trudne dylematy moralne, przed którymi stawało wtedy wielu ludzi mediów, mają miejsce i dziś. Nie ma już systemowego zniewolenia mediów. Przyszły inne zagrożenia i presje, pochodne kontekstu cywilizacyjnego, kulturowego i społecznego naszych czasów: relatywizowanie prawdy, manipulowanie nią, obojętność wobec problemów etycznych, wypłukiwanie wartości religijnych z przestrzeni życia i kultury, podporządkowywania mediów komercji, antywartościom, etycznej i estetycznej bylejakości.

Mówi o nich Ojciec Święty Benedykt XVI w swej najnowszej encyklice społecznej Caritas in veritate – Miłość w Prawdzie, przenikliwej analizie neoliberalnego modelu kapitalizmu, iluzji postępu, zasadzek globalizacji, sprzeczności współczesnego świata, w którym normą stało się oddzielenie ekonomii od moralności, a „faktycznej zależności między ludźmi i narodami nie odpowiada etyczne współdziałanie sumień i umysłów”. Ojciec Święty wskazuje światu drogę nadziei, fundament współpracy, braterstwa, także ekonomicznego rozwoju. Jest nim służba prawdzie w miłości (caritas), która „jest królewską drogą nauki społecznej Kościoła”. i wierność prawdzie, „która jako jedyna gwarantuje wolność (por J 8, 32) i możliwość integralnego rozwoju ludzkiego”. Tędy prowadzi doga do przemiany „serc kamiennych” w „serca z ciała” (Ez 36,26), zaufania i miłości do prawdy, bez której „nie ma świadomości i odpowiedzialności społecznej”.

Niech lektura tej nowej papieskiej encykliki – tu ledwie zasygnalizowanej – jeszcze mocniej gruntuje pewność wielu z was, że autentyczne dziennikarstwo jest przede wszystkim służbą prawdzie.