I Katolickie Dni Społeczne dla Europy

Wyraziła także zaniepokojenie sposobami formułowania europejskiej polityki rodzinnej. Z jednej strony mamy bowiem do czynienia ze strategiami przewidującymi, że kobieta w wieku od 18 do 60 lat powinna być obecna na rynku pracy, z drugiej zaś kobieta od 18. do 49. roku życia może pełnić funkcje macierzyńskie. „Nikt dziś nie podważa praw kobiet do podejmowania kariery zawodowej, ale w praktyce dyskryminowane są te z nich, które poświęcają się macierzyństwu, wychowaniu dzieci, opiece nad osobami potrzebującymi wsparcia czy tworzeniu więzi między pokoleniami” – stwierdziła Záborská.

Wezwała katolików do krzewienia wizji rodziny zgodnej z Ewangelią, posługując się językiem neutralnym instytucjonalnie, odpowiadającym funkcjonowaniu unijnej administracji.

O pozytywnych wysiłkach na rzecz promowania polityki prorodzinnej mówił Rimantas Dagys, szef komisji litewskiego Sejmu do spraw społecznych. Ponad roku temu parlament nakreślił koncepcję narodowej polityki rodzinnej, przewidującej różne narzędzia wspierające małżonków, by rodziny stawały się niezależne, bardziej odpowiedzialne, stabilne, skutecznie wypełniające swoje obowiązki, a przede wszystkim otwarte na przyjęcie potomstwa.

Litewski polityk podkreślił znaczenie rodzin wielodzietnych dla całego społeczeństwa. Zwrócił uwagę, iż w jego kraju zapewniono kobietom najdłuższy w Unii Europejskiej urlop macierzyński, przy czym w pierwszym roku otrzymują one 100 proc, wynagrodzenia, a w następnym 85 proc. W przypadku bliźniaków czy trojaczków suma ta jest odpowiednio podwajana bądź potrajana. Zdaniem Dagysa już obecnie można dostrzec pozytywne skutki tej polityki: wzrosła liczba małżeństw i porodów. Celem władz jest wzrost liczby mieszkańców z obecnych 2,8 mln do 4 mln w roku 2050.

„Jestem przekonany, że wkład Litwy w dziedzinie polityki rodzinnej będzie służył innym państwom za wzór, pomagając im w poprawianiu sytuacji demograficznej, krzewieniu stosunków rodzinnych, umacnianiu instytucji rodziny oraz zapewnieniu zgodnego i bezpiecznego środowiska dzieciom, które są naszą przyszłością” – stwierdził mówca.

Godność człowieka musi być w centrum wszelkich działań publicznych

Mówili o tym w kontekście osoby ludzkiej i jej praw jako wektora i celu solidarności uczestnicy spotkania panelowego: przedstawiciele Irlandii, Estonii i Słowenii, uczestniczący wcześniej we wsoimnnianej konferencji prasowej.

Tunne Kelam ocenił, że największe nieporozumienia w dzisiejszych stosunkach międzynarodowych polegają na nieuświadamianiu sobie prawdy o obecności Boga w naszym życiu. Estoński polityk przypomniał, że gdy na forum Parlamentu Europejskiego toczyły się dyskusje nad konstytucją Europy, nie było sporów co do uznania dziedzictwa starożytności, ale zastrzeżenia wzbudziła sprawa umieszczenia w przyszłym dokumencie tzw. Invocatio Dei, czyli odwołania się do Boga. „Mimo zażartej obrony z naszej strony – chrześcijańskich demokratów – przegraliśmy to starcie i wzmianka o Bogu nie weszła do tego dokumentu” – ubolewał Kelam.

Zwrócił uwagę, że gdy powstawała w Polsce Solidarność, u jej podstaw była przede wszystkim wiara, z której wyłoniła się potrzeba sprawiedliwości, a potem innych wartości. Jeśli natomiast akcentujemy potrzebę bogactwa, to bardzo szybko pojawiają się takie wady jak egoizm, apatia, różne uzależnienia, to zaś prowadzi do zniewolenia – mówił dalej estoński eurodeputowany.

Podkreślił również konieczność uwzględniania i szanowania odpowiedzialności osobistej. Chociaż osiągnęliśmy bardzo dużo: wolność w całej Europie, upadek reżymów totalitarnych, to jednak musimy pamiętać, że nie możemy działać bez Boga – ostrzegał mówca. Należy również brać pod uwagę niepowtarzalną wartość każdej osoby, gdyż każdy człowiek ma swój udział w zmienianiu świata. Kluczem do zrozumienia tej prawdy jest miłość – dodał na zakończenie estoński polityk.

O teologicznych podstawach godności człowieka stworzonego na obraz Boga mówiła prof. M. Junker-Kenny. W wystąpieniu, przetykanym cytatami z Pisma Świętego, dokumentów soborowych i papieskich, podkreśliła, że godność osoby jest źródłem wszystkich jej praw. Każda osoba jako stworzona na obraz (imago Dei) i podobieństwo Boże, jest równa innej. Uświadomienie sobie tej prawdy leży u podstaw katolickiej nauki społecznej, a już ponad sto lat temu niemiecki biskup von Ketteler domagał się od władz państwowych uznania i poszanowania zarówno wolności człowieka, jak i wolności religii.

Państwo winno zapewnić taką wolność wszystkim swym obywatelom, ale samo musi pozostawać neutralne światopoglądowo – powiedziała Irlandka.